Sinds zij zelf regelmatig tenniswedstrijden van commentaar voorziet, is de waardering van Jordan Myles voor de mensen in de commentaarhokjes gegroeid. Vroeger beschouwde ze hun als behorend tot de inventaris van een toernooi, maar nu ze zelf heeft ondervonden hoe moeilijk het is om de tijd zinvol vol te praten – zeker als je in de eerste week van een groot toernooi het spel moet duiden van qualifiers van wie je bij aanvang van de wedstrijd niet meer weet dan de statistieken – heeft ze respect voor iedereen die in staat is om voor een camera een samenhangend verhaal te vertellen.
Jordan Myles? Om Jordan Myles draaien de drie tennisthrillers die Martina Navratilova en Liz Nickles samen schreven: The total zone, Breaking point en Killer instinct – waarin Jordan Myles tot haar conclusie over sportcommentatoren komt. Jordan Myles was topspeelster, raakte ernstig geblesseerd, schoolde zich om tot sporttherapeut en bleef in het circuit actief. Martina Navratilova levert de inside-informatie en Liz Nickles schrijft, dat lijkt de werkverdeling voor De Jordan Myles Mysteries, die geen hoogvliegers in het genre zijn, maar wel lekker weg lezen, ook omdat speelsters die in het nog niet zo verre verleden furore maakten er als zichzelf in optreden.
In Killer instinct gaat het om de bedrijvigheid die zich in de periferie van de tennisbaan afspeelt. Om commerciële belangen – in dit geval van de producent van een nieuw energiedrankje – die de sportieve belangen steeds verder naar de achtergrond verdringen. Een realiteit aan de werkelijkheid ontleend. In Killer instinct heet de winnaar integriteit. Maar de prijs die Jordan Myles voor die integriteit moet betalen is hoog.
De opmerking van Jordan Myles over sportcommentatoren staat niet op zichzelf. Uiteindelijk moet zij omwille van de kijkcijfers het veld ruimen als talkshowhost. Ze wordt vervangen door iemand die goed valt bij de doelgroep, maar geen kennis van zaken heeft.
Ex-topsporters nemen in toenemende mate plaats achter de microfoon of voor de camera om verslag te doen, commentaar te leveren of wedstrijden te analyseren. In de meeste gevallen zijn zij de toegevoegde waarde, zolang er iemand naast zit die ze eraan herinnert dat ze het publiek moeten blijven boeien, tenminste. Want natuurlijk zitten er onder de ex-cracks enorme ouwehoeren die graag nog eens over vroeger vertellen, maar dat is altijd nog beter dan het oplepelen van steeds maar dezelfde feiten. Of helemaal niets te vertellen hebben en er steeds maar doorheen praten.
Leave a Reply