De bundel Luwte verscheen al in 1979, maar door het gedicht Een nieuwe Wimbledonkampioen te noemen is het elke keer als er een nieuwe kampioen kan komen actueel. Vandaag is zo’n dag. Als Andy Murray wint van Novak Djokovic krijgt Wimbledon niet alleen een nieuwe kampioen, maar als de Schot wint krijgt het toernooi voor het eerst sinds 1936 weer een Britse kampioen. Dat Andy Murray vorig jaar op Wimbledon Olympisch kampioen werd, telt niet.
Maar eerst moet de wedstrijd gespeeld worden. Op gras. Niet op bemost gravel, het materiaal van de baan binnen het bereik van de oren van de dichteres.
De dag belooft net zo loom te worden als de dag die Elly de Waard portretteert. Want ook al heet het gedicht Een nieuwe Wimbledonkampioen, ik lees het als een stilte voor de storm.
Een nieuwe Wimbledonkampioen
Twaalf uur – het is noen. Fazanten wedijveren
met het gelui van de abdij op afstand.
Later, in voller middag is het stil
op duiven na die met hun zware lichaam ritselen in groen.
Soms hinderen stemmen niet, als ze maar ver genoeg zijn
en voorbij gaan, opgenomen in een algemeen verschiet
dat nu het later wordt meer ruimte laat aan vroeger.
Terwijl de zon daalt en het ruisen van de sparren aanzwelt
hoor ik het slaan van tennisballen, vol geraakt,
op het bemoste gravelveld.
Leave a Reply