Dat Monique Samuel primair reageert en betweterig als zij is er niet voor terugschrikt om mensen met een zekere naam en faam in de rede te vallen, weten wij in Nederland inmiddels. Hoe deskundig ze ook mag zijn, ze is daardoor niet altijd een ideale gast aan tafel.
Gisteren maakte ze haar debuut in België. Ze mocht in Reyers Laat haar licht laten schijnen over de anti-homowetgeving in Uganda (nadat ze eerst door presentator Kathleen Cools in de gelegenheid gesteld was om zichzelf een beetje te laten zien).
Dat haar licht laten schijnen deed ze op de bekende manier. Dit keer was het minister Didier Reynders die geen kans kreeg om zijn zinnen af te maken.
Er was gisteren maar een iemand die Monique Samuel de mond wist te snoeren. Die haar kon transformeren tot een klein bewonderend meisje en dat was Nana Mouskouri, die vanwege haar tachtigste verjaardag op tournee is: The Happy Birthday Tour.
Of dat verstandig is, ik weet het niet. Zoals ze nu zingt doet afbreuk aan het zingen waarmee ze succes oogstte (vind ik). Maar praten gaat haar nog goed af. En wat ze zei, ontroerde Monique Samuel (die haar kleindochter kan zijn, omdat ze daar de leeftijd voor heeft, omdat ze op haar lijkt. Daar kent Monique Samuel Nana Mouskouri van: van het met haar vergeleken worden.)
Soms komt wijsheid uit het oosten. Nana Mouskouri toonde zich gisteren een wijze vrouw, die de actualiteit in het perspectief van tolerantie plaatste. Wat Kathleen Cools en Didier Reynders niet lukte, lukte haar wel: ze verleidde Monique Samuel tot instemmend knikken. Tot zwijgend toestemmen. En als Monique Samuel – met verlegenheid geslagen – toch iets wist uit te brengen, dan om the grand old lady aan de overkant van de tafel bij te vallen.
Gelukkig heeft Ivo de Wijs ooit (in 1978) een liefdeslied voor Nana Mouskouri geschreven – een liefdeslied met een knipoog – anders had ik haar hier niet kunnen opvoeren.
Niet ongenaakbaar, onaanraakbaar
Geen fata morgana
Nana Nana Nana Nana
Geen slons, geen sloddervos, geen sloerie
Nana Mouskouri
Onze liefde kent geen grenzen
Echt contact kan zonder lenzen
Van Sebastopol tot Ghana
Nana Nana Nana
Van de Nijl tot de Missouri
Nana Mouskouri
Geen pot, of hooguit bij een pourri
Nana Mouskouri
Ik hoor het hem voordragen. Ik denk daar zijn pretoogjes bij.
PS. Ook Herman Finkers blijkt een liedje over Nana Mouskouri geschreven te hebben: Nana. Ik weet niet wat ik daarvan moet vinden. Ik voel me geroepen het voor mijn eilandgenote op te nemen. Een beetje meer respect mag wat mij betreft wel.
Leave a Reply