-r u wit me? :-) –
Alweer geen telefoonnummer, dacht Liedewien een beetje sip. Afkeer van de ongewenste intimiteiten begon het te verliezen van haar behoefte aan aandacht. Klonk deze boodschap niet iets aardiger? Het leek haar dat de persoon aan de andere kant misschien een beetje angstig was. Dat hij daarom agressief begon. Dat kende ze. Vast een jongen van school. Kon niet anders. Ze schreef terug: -im wit u, woes u? -. Dat zou hij vast begrijpen. Liedewien ging verder met huiswerk, wiskunde. Ze vond het wel een leuk vak, maar van al die opdrachten werd ze een beetje moe. Was ze maar vast volwassen, dan kon ze haar gang gaan. Ze dacht aan Jeroentje en hoe hij zijn handen onder haar bloesje had proberen te wurmen. Ze had zich vies gevoeld, maar ook opgewonden. Haar hoofd werd warm en wiskunde ging niet meer. Dan maar televisie kijken.
Mam keek “Hoe het begon” en Peter zat in de keuken, gebogen over een stapel papier, te telefoneren met een klant. Toen hij haar opmerkte hield hij een hand voor de hoorn en zei:
‘Hé, Liedje, heb je voor mij een muziekje?’
‘Ja, Peter, en komt de boze wolf langs bij het slapen gaan?’ Ze grinnikten, hoewel ze het grapje elke avond maakten.
‘Schat, heb je je huiswerk af,’ vroeg mam.
‘Nee, kan me nauwelijks concentreren. Mag ik even tv kijken?’
‘Ja hoor, kom er bij. Wil je thee?’ Natuurlijk en mam haalde haar favoriete beker.
Liedewien bleef zitten voor het nieuws. Ze wilde op de hoogte blijven. Ook Peter liet de telefoon even voor wat het was en keek mee.
‘Wegens technische problemen was het mobiele telefoonverkeer gisteren voor enkele uren over de hele wereld onderbroken, hoewel sms-en wel mogelijk bleef, zo is ons meegedeeld door de KPN.’
‘Verdomme, ik wíst dat het niet aan mijn mobiel lag,’ zei Peter.
‘Niet vloeken, schat.’ Zelfs Peter was onderworpen aan mama’s wetten.
‘Wat hier de reden van was is niet meegedeeld, maar onze correspondent ter plaatse weet meer. Sjaak Snoereman, vertel wat er aan de hand was.’ Een kalende blonde man in regenjas voor het KPN-gebouw.
‘Ja, Frits, we weten er het fijne niet van, maar bronnen bij de telefoonbedrijven zeggen dat alle satellieten om onbekende redenen uitgeschakeld werden. Of dit door de bedrijven zelf gedaan was, of dat de nasa er achter zat en of dat het te maken had met de signalen die we vanuit de ruimte ontvangen, is niet duidelijk.’
‘Ja, Sjaak,’ de presentator probeerde nu heel intelligent te kijken, maar Liedewien vond dat het tegengestelde werd bereikt, “dat laatste werd drie dagen geleden naar buiten gebracht en sommige bronnen beweren dat het buitenaards zou zijn. Is hier meer nieuws over?”
‘Ja, Frits, daar is niets meer over gezegd. Zelfs onze bronnen hierover zijn opgedroogd.’ Beleefd gelach aan de andere kant. ‘Het enige wat we kunnen zeggen is dat er een spaceshuttle gestuurd gaat worden om de problemen op te lossen en te kijken of het structureel is.’
‘Ja, Sjaak, dank je voor de achtergrondinformatie. We hebben hier Suus Tuinier bij de assistent-directeur van het wvc, over wat dit voor Nederland gaat betekenen.’
‘Ja, Frits…’ Mam zette de televisie uit.
‘Dat is weer genoeg. Wat vervelend toch voor al die mensen.’ Liedewien ontging het stille sarcasme in haar moeders woorden niet.
Leave a Reply