-im ur FRIEN :-) –
Stomme vraag was dat, van haar kant. Het zou gek zijn als ze een tegenovergesteld antwoord had gekregen. Het kon van alles zijn aan de andere zijde. Was er een mogelijkheid, een vraag om te bepalen of degene aan de andere kant vriendschappelijk was of vijandig, zonder dat ze zich bloot gaf en zonder dat hij, of zij, weer een loopje met haar nam? Ze kon niet direct antwoorden, want het stoplicht ging op doorfietsen. Iets verderop, vlakbij school, stapte ze af. Wat zou ze terug kunnen zenden? Iets grofs en ongemanierds om een reactie van te ontlokken? Een lief gekweel zodat de ander de val dicht kon laten klappen? Ze merkte dat de meeste voorbijgangers met de mobiel aan het hoofd liepen, of voor zich uit kletsten in de handsfree. Nu ze er over nadacht, ze zag het steeds meer. Grappig. Was het vaker dan voordat de satellieten uit waren gevallen? Onzinnige vraag. Hoe kon ze dat ooit weten? Maar iets in haar, misschien instinkt, bevestigde de suggestie. Er wás iets veranderd. Ze besloot te wachten met antwoorden. Misschien liet de ‘vriend’ iets nieuws van zich horen. Na school zou ze naar Dinky gaan en haar vragen hoe dit probleem op te lossen. Die was pas slim.
Leave a Reply