Ik heb me er al lang geleden bij neergelegd dat mijn Grunberg-verzameling incompleet zal blijven. Toen de prijzen de pan uit begonnen te rijzen, heb ik de moed opgegeven. Ik heb er veel voor over om een oeuvre compleet te krijgen, maar het moet wel leuk blijven.
Dat ik mijn meerdere in de markt moest erkennen, ging niet zonder slag of stoot. Regelmatig stond ik te dubben als ik iets tegenkwam dat ik nog niet had. Het ging mij niet om het hebben, maar om het kunnen volgen van de ontwikkeling van een schrijverschap. Ik wil graag weten hoe de ene tekst eventueel uit de andere voortvloeit en of schrijvers hun eigen materiaal hergebruiken.
Arnon Grunberg is een schrijver die ik – in elk geval voor een belangrijk deel – schrijver heb zien worden, simpelweg omdat hij debuteerde toen ik al lezer was.
Maar zoals gezegd, ik ben niet in mijn opzet geslaagd. Er verscheen teveel in te kleine oplages (alsof Arnon Grunberg
het erom deed) en het leek wel of mensen Grunberg gingen kopen in de verwachting dat wat zij kochten later heel veel geld waard zou worden. Beleggen in ontroerend goed, zeg maar.
Ik dacht dat ik vrede had met mijn incomplete verzameling. Tot ik kennis nam van de veiling op Catawiki. Daar is veel te koop dat ik nog niet heb. Toen ik ging kijken wat precies, verbaasde ik me over wat de gek voor Arnon Grunberg over heeft. Heel weinig. Niet alleen liefhebbers maar ook handelaren kunnen hun slag slaan.
Ik moet de verleiding mee te bieden nog een dag zien te weerstaan.
Aanleiding voor de veiling: Blauwe maandagen verscheen twintig jaar geleden.
Leave a Reply