Omdat landwinning van alle tijden is, de Marker Wadden er binnenkort vier eilanden bij krijgen en de moerasandijvie op het ene eiland dat al opgespoten is al gesignaleerd is een toepasselijk gedicht van Nicolaas Beets:
De Leidse visser en het Haarlemmer Meer in 1852
Nu is het Meer niet meer;
Het moet zijn water missen;
Het krijgt het nimmer weer –
En nog wil Caubes vissen.
Het wilde-andijvie-kruid
Schudt overal zijn stengelen,
En strooit zijn pluizen uit –
En nog wil Caubes hengelen.
Het koolzaad zal eerlang
Hier veld bij velden kleuren;
Het ploegpaard komt te gang –
En nog wil Caubes peuren.
Haast hoort men hier alom
Het kraaien, tokken, kakelen
Van ‘t bonte hoenderdom –
En nog wil Caubes schakelen.
Och Caubes! ‘t Is gedaan;
De hekken zijn verhangen!
Daar is in ‘t Meer voortaan
Voor u slechts slib te vangen.
Leave a Reply