HANTA

Literatuur en meer

  • Home
  • Over Hanta
  • Contact
  • Privacy statement
  • Columns
  • Recensies
  • Beschouwingen
  • Blog
  • Meer
    • Liliane leest
    • Kettinglezen & rijgschrijven
    • Mediamoment
    • Sportzomers en -winters!
    • Zomergasten
    • Thuisblijfreizen
    • Bouke’s blues
    • Proza
    • Poëzie
  • 19/04/2018
You are here: Home / blog / Het werk van de verdwaalde dichter Joa ontleden en interpreteren

Het werk van de verdwaalde dichter Joa ontleden en interpreteren

29/03/2017 by Liliane Waanders Leave a Comment

Hoewel de verdwaalde dichter in De harpij van A.N. Ryst maar een van de vele personages is, heeft hij nog steeds mijn onverdeelde aandacht. Dat ik nog niet onder de indruk ben van zijn poëzie laat onverlet dat hij in stilte werkt aan zijn oeuvre. Terwijl anderen op hun manier tot ontwikkeling komen – met De harpij schreef A.N. Ryst een roman over de mens die mens en sociaal wordt – wijdt hij zich aan het schrijven (als hij tenminste geen hutten bouwt voor de mensen die zich in het aanvankelijk zo idyllische Traev Gasértin vestigen).

Hij is zich er niet van bewust dat een ander zich zijn vroege werk heeft toegeëigend, interpreteert en er de betekenis aan geeft die haar het beste uitkomt.

‘Veruta vetkont
vreetgraag vat.
Je stopte ‘m in je mond.
Ik kon alleen maar bidden dat
je eventjes geen honger had.

Deze regels vormden de kern van het geheel en ze zaten, volgens Khali , vol diepere bedoelingen. Het couplet kon onveranderd herhaald worden, bedacht ze, als, bijvoorbeeld, een ochtendgebed. Het zou Din gunstig stemmen.
Maar ook uit het tweede gedicht was een verstopte wijsheid te peuren. Vooral de eerste vijf regels waren meesterlijk.’

Die eerste vijf regels luiden:

Een muis schaaft aan mijn huis.
O nee, ’t is toch een vrouw,
een kleintje maar dit keer.
Ze ziet eruit alsof ze eigenlijk niet wou,
maar iemand zette haar hier neer.

De les die Khali uit die regels trekt is dat ze de psychologie van de vrouwen die ze voor haar karretje aan het spannen is, moet zien te doorgronden.

Niet geheel onbelangrijk bij het op waarde schatten van de poëzie van Joa is dat hij toen hij deze gedichten schreef, voorzag in de lichamelijke geneugten van de vrouwen uit het dorp. En toch zou dat – weten aan welke feiten de dichter refereert – er eigenlijk niet toe moeten doen. Poëzie moet voor zich spreken. Maar ik realiseer me dat dat ook een opvatting is.

 

Op 2 april interview ik A.N. Ryst bij Bosch & de Jong Boekverkopers. Ik lees me in en doe daarvan verslag.

Misschien ook interessant:

  • In Kaluma knappen de mensen op van prikkellectuur
  • Zo zien een verdwaalde dichter en een idem dito engel eruit
  • Er duikt een verdwaalde dichter op in De harpij van A.N. Ryst
  • De mythische maanvissen van Cynan Jones en A.N. Ryst
  • Herinneringen van Anna Enquist aan de mens en de dichter Kouwenaar

Filed Under: blog Tagged With: A.N. Ryst, De harpij, poëzie

Leave a Reply Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Zoeken

  • Facebook
  • RSS
  • Twitter

Nieuwste berichten

  • De schimmel die over de tafel sprong
  • Eerste zin: Oom Hulot – Jean-Claude Carrière
  • Geld genoeg en een kamer voor jezelf
  • Eerste zin: De trooster – Esther Gerritsen
  • Boekenweekblog: Een schrijversbos?

Spotlight

Auteurs

  • Liliane Waanders

Meest gelezen deze week

Tags

Adriaan van Dis Arnon Grunberg beeldende kunst boek boeken boekenweek Cees Nooteboom column De wereld draait door dood dwdd film fotografie gedicht Jan Brokken journalistiek kort verhaal kunst lezen literatuur Louise O. Fresco Marguerite Duras muziek Oek de Jong Olympische Spelen Poetry International poëzie recensie reizen roman Rotterdam schrijven sportzomer sportzomer 2012 sportzomer 2013 sportzomer 2014 stoïcijn tennissen Tour de France vertalen Virginia Woolf voetballen wielrennen William Shakespeare zomergasten

Zoeken

Volg Hanta

  • Facebook
  • RSS
  • Twitter

Hoofdmenu

  • Home
  • Over Hanta
  • Columns
  • Recensies
  • Beschouwingen
  • Meer
  • Contact
  • Privacy statement

Rubrieken

  • Liliane leest
  • Kettinglezen & rijgschrijven
  • Mediamoment
  • Sportzomers en -winters!
  • Zomergasten
  • Thuisblijfreizen
  • Bouke’s blues
  • Proza
  • Poëzie

Net binnen

  • De schimmel die over de tafel sprong
  • Eerste zin: Oom Hulot – Jean-Claude Carrière
  • Geld genoeg en een kamer voor jezelf

Archief

Auteurs

  • Liliane Waanders

Copyright © 2018 · News Pro Theme on Genesis Framework · WordPress · Log in

Hanta gebruikt cookies. Omdat een blog runnen zonder nou eenmaal niet kan. Wilt u geen cookies, zie dan de instructies hier: Meer over cookies Ok, ik snap het
Privacy & Cookies