Volgende maand is Gerrit Komrij alweer vijf jaar dood. Hoog tijd om te voorkomen dat de man en zijn veelzijdige werk in de vergetelheid verdwijnen en de vraag te stellen of er anno 2017 nog naar de eigenzinnige Komrij, die over veel een mening had, geluisterd zou worden. Die vraag liet gastredacteur Arie Pos in zijn achterhoofd meespelen tijdens het samenstellen van het dubbelnummer van De Parelduiker.
Een Komrij-revival hoeft voor hem niet, het ging hem om het werpen van nieuw licht op het werk. Was de nalatenschap van Ingrid Jonker in Zuid-Afrika beter beheerd geweest (een omstreden kwestie sinds Komrij haar werk vertaalde), is een van de vragen die hij opwerpt. Arie Pos – behalve gastredacteur ook biograaf van Komrij – denkt van niet. Minder controversieel zal zijn wat Gerardjan Rijnders – Komrij-regisseur bij uitstek – over het theaterwerk van Komrij te vertellen heeft.
Vanwege het verschijnen van het Parelduiker-nummer over Gerrit Komrij schoof Arie Pos aan in het Poëziecafé van Maud Vanhauwaert en Thomas Möhlmann. Zij zagen hun kans schoon en wilden van Arie Pos weten of hij Komrij-epigonen ziet in het huidige literaire landschap.
Het Komrijk blijkt verdeeld. ‘Ilja Leonard Pfeijffer als bloemlezer. Bas Heijne als het gaat om cultuurkritiek.. Komrij herbergde meerdere personen in zich, dus dat zijn werk in gefragmenteerde vorm navolging vindt, klopt wel.’
Roelof van Otten says
Hoewel Gerrit Jan Komrij zich voordeed als niet-sportief , wist hij toch elke woensdagochtend de hardloopwedstrijd naar het boekenkraampje op de Winterswijkse markt van mij te winnen. Vandaar dat ik slechts technische boekjes scoorde: de goudgerande 19-eeuwse literatuur had Gatjan al met zijn kwartje bijeengesprokkeld.