Tevergeefs zocht ik in Bibeb: biechtmoeder van Nederland naar de naam van de man die mij een paar dagen daarvoor vertelde dat hij nog niet zo lang geleden bezoek gehad had van iemand die bezig was met de biografie van Bibeb. Hij deed op de voor hem kenmerkende wijze uit de doeken hoe hij de moeite genomen had om in zijn dagboeken te zoeken naar de momenten waarop hij de journaliste ontmoet had. Ook daarvoor zijn dagboeken goed (want het gesprek ging niet over Bibeb, maar over het nut van dagboeken: hij kan niet zonder tijdens het schrijven van zijn verhalen).
Dat zijn naam niet voorkomt, vond ik vreemd. Daarom mailde ik hem nadat ik Bibeb: biechtmoeder van Nederland gelezen had. Nee, hij had geen bezoek gehad van Adinda Akkermans en/of Roos Menkhorst. Hun boek kwam voor hem als een totale verrassing.
‘Er is nog een Bibeb-boek op komst’, schreef hij, en dat kwam overeen met mijn idee dat er nog ergens hard gewerkt wordt aan een boek over Bibeb (ook ik was overvallen door biechtmoeder Bibeb). Maar waar ik dat gelezen heb…
Ik zocht in de jaarverslagen van het Letterenfonds, raadpleegde websites die als het om biografieën gaat, weten waar ze het over hebben en googelde op goed geluk namen van mensen die het zouden kunnen zijn. Ik vond niet. En toch weet ik het – met de NRC zeker: ‘(…) de échte biografie over Bibeb moet nog geschreven worden.’
Adinda Akkermans en Roos Menkhorst konden niet beschikken over wat de basis onder hun biografie had moeten zijn: het archief van Bibeb. Haar zoon weigerde de beide journalistes de toegang. Zij suggereren dat hij hun te jong en onervaren vond, nu denk ik: misschien had hij een ander al een toezegging gedaan. Daardoor kunnen ze niet anders dan omtrekkende bewegingen maken.
Dat kan heel interessant zijn, en in zekere zin maken Akkermans en Menkhorst van deze noodgreep een deugd – want je kunt niet ontkennen dat Adinda Akkermans en Roos Menkhorst via de wegen die ze bewandelden (ze lazen veel en haalden herinneringen op met die in Bibebs naast omgeving verkeerden of door Bibeb geïnterviewd werden) een duidelijker beeld van Bibeb geven dan ze waarschijnlijk zelf ooit had willen onthullen.
Maar in hun streven innovatieve journalistiek te bedrijven gaan ze net iets te opzichtig te werk. Zoals ze ook net iets te opzichtig in hun eigen verhaal figureren. En Bibeb was voor de journalistiek nou net iets te belangrijk om op deze manier onder handen genomen te worden.
Leave a Reply