Er zijn twijfels gerezen over de werkelijke leeftijd van Jeanne Calment. Nu staat zij nog te boek als de oudste vrouw ter wereld. Toen ze in 1997 overleed, zou ze 122 jaar en 164 dagen oud zijn geweest. Russische onderzoekers twijfelen daar nu aan. De vrouw die toen stierf zou niet Jeanne zelf geweest zijn, maar haar dochter. Jeanne Calment zelf zou al in 1934 zijn overleden, waarna haar dochter in haar huid kroop om de belastingdienst een loer te draaien.
Een jaar na de dood van Jeanne Calment – of, als de Russische onderzoekers gelijk hebben, van haar dochter Yvonne – verscheen van Rascha Peper het verhaal Kiew, kiew… waarin een oude vrouw voorkomt die als het een beetje meezit – maar dan moet ze het jaar 2000 wel halen – kan zeggen dat ze in drie eeuwen geleefd heeft. Bewust geleefd.
Maar je weet het bij oude mensen natuurlijk nooit:
‘Mevrouw Eenhoorn had zich nu al een poosje niet laten horen. Ze was opeens weggedoezeld, zoals de meeste oude mensen vele keren per dag wegdoezelen, al was het bij haar nooit voor lang. Mevrouw Dissel werkte hier nu drie maanden en in het begin was ze tijdens zo’n hazenslaapje van de oude vrouw telkens gaan kijken of ze nog wel ademhaalde. Je was er toch constant op bedacht dat de slaap wel eens geruisloos in de dood kon overgaan. Maar vreemd genoeg leek die kans met het verstrijken van de maanden steeds kleiner geworden, alsof mevrouw Eenhoorn wel duidelijk gemaakt had, dat men zo gemakkelijk niet van haar afkwam.
“God heeft me vergeten” luidde vorig jaar juli de krantenkop op de voorpagina van het provinciaal dagblad en het bijbehorende artikel ging, net als bij voorgaande verjaardagen, weer over “hard werken dat mij niet geschaad heeft”, “de zeelucht die het hem doet” en “het glaasje wijn, dat er nog steeds ingaat”. En de rimpel natuurlijk. De mop van de ene rimpel ging al minstens vijftien jaar mee.’
Mevrouw Eenhoorn woont in een wit huis in de duinen. Haar leven is verweven met dat van de ouders van ene Ivo en dus ook met dat van hem. Hoe precies dat maakt Rascha Peper zorgvuldig gedoseerd en met veel oog voor kleine dingen – die pas achteraf op hun plaats vallen – duidelijk.
In een noot schrijft Rascha Peper: ‘Enkele feiten in dit verhaal zijn terug te voeren op het leven van de Française Jeanne Calment, die in 1997 te Arles op 122-jarige leeftijd is gestorven. Van haar is bijvoorbeeld de uitspraak: “Ik heb maar één rimpel, en daar zit ik op.”
Rascha Peper bezat een krantenberichtenknipselarchief, waaruit zij voor haar romans en verhalen regelmatig putte. Ik weet zeker dat ze met belangstelling kennis genomen zou hebben van wat er gisteren in de krant stond over Jeanne en Yvonne Calment. Er zit een mooi verhaal in. Zelfs als wat die Russische onderzoekers nu beweren niet waar blijkt te zijn.
Ik schreef al eerder iets over Rascha Peper en Jeanne Calment, en gebruikte een deel van dat stuk.
Leave a Reply