In mijn vorige stuk klaagde ik erover dat ik weinig las op het moment. Dat is ook zo, maar ik ben er de eerste weken van 2014 wel in geslaagd om … [Read more...]
Recensie: Te vroeg in het seizoen: autobiografische schetsen – Remco Campert
Eens per week is mooi, maar het mag best een beetje meer zijn Sinds ik in Te vroeg in het seizoen: autobiografische schetsen de ene na de andere … [Read more...]
Op naar Maarten
De eerste schrijver die ik in het echt zag, was Maarten ’t Hart. Dat was op 9 september 1980 in Zutphen. In de krant hadden wij - Jan en ik - gelezen … [Read more...]
Hing Stephan Enter daar te spartelen, en zo ja: wat dacht hij dan?
Toen ik in Oprecht gelogen: autobiografische romans en autofictie in de Nederlandse literatuur na 1985 van Lut Missinne las dat Stephan Enter in Grip … [Read more...]
Autobiografisch lezen en schrijven: Lut Missinne noemt Stephan Enter met name
Fascinerend vind ik het tot nu toe (ik ben halverwege): Oprecht gelogen: autobiografische romans en autofictie in de Nederlandse literatuur na 1985 … [Read more...]
Voorlezen in de trein
Zo voorbereid als een slimme meid is op haar toekomst, zo voorbereid ben ik als ik met de trein moet. Ik neem altijd een extra boek mee. Voor het … [Read more...]
De illusie van echt verstoord: de minnaar van Marguerite Duras
Toen zij in mei 1990 hoorde dat de man die in De minnaar (1984) de minnaar was al jaren niet meer leefde, besloot Marguerite Duras het verhaal nog een … [Read more...]
Als ik geen schrijver was geworden…
In november komt bij De Bezige Bij de autobiografie van Pieter van Vollenhoven uit. Het is een boek dat iets met me doet. Sowieso: iedere keer dat … [Read more...]