Lijk in gracht

Het is niet eens zo raar als er een lijk in de Amsterdamse grachten drijft. Het gebeurt, zo zegt de politie, regelmatig dat er mensen in de grachten vallen. En er niet meer uit komen. De Volkskrant dook er wat dieper in. Vijftien lichamen zonder leven worden jaarlijks uit een van de grachten gehaald. Gemiddeld. Het blijken vooral mensen met een slok op te zijn of mannen die een plasje in de grachten doen – ‘omdat dat zo lekker klettert’. Dan kukelen ze erin. De politie vindt wel eens overleden mensen in de gracht bij wie de broeksgulp open staat. Een forensisch arts geeft een verklaring in de Volkskrant. Als een man plast, daalt zijn bloeddruk en daar wordt hij duizelig van. ‘Als iemand dronken is, staat hij al niet stevig en kan hij dus zo voorover de gracht in vallen.’

Tijdens de zomerdagen in april was een Ier die al tien jaar in Amsterdam woont na zijn werk niet thuisgekomen. Er werd naar de grachten gekeken. En de Amsterdammer werd op de hoogte gehouden door de media. ‘Lijk gesignaleerd in Singelgracht’, ‘schouder gezien in het water’. Het bleek al snel dat de Ier in het water waarschijnlijk door schroeven van boten uit elkaar gereten was.

Het werd een zoektocht naar lichaamsdelen in de Amsterdamse grachten.

En het trok bekijks. Op een vrijdag, in die zomerzon van april, zwom een duiker in de Lijnbaansgracht. De gracht was afgezet met politietape. Agenten in hun zomeroverhemden staarden in het water. Achter de linten bevonden zich netjes naast elkaar zo’n tien mensen die zittend op hun scooter of op de bagagedrager van hun fiets naar de duiker tuurden. Een man stak er een sigaretje bij op.

Zou hij ooit in een gracht hebben geplast?