Ik ben niet gek! (ik ben een gedicht) – Chrétien Breukers en Frank Pollet (samenst.)

Ik ben niet gek! (ik ben een gedicht) is een bloemlezing van gedichten over waanzin. Hoe problematisch zo’n project is, geeft de flaptekst eigenlijk al aan: de 55 opgenomen dichters onderzoeken ‘angst en vreugde, geluk en verdriet onder het dunne laagje van de normaliteit.’ Als ze dat niet zouden doen, zouden ze als dichters natuurlijk weinig waard zijn. Tot overmaat van ramp staan de grenzen van waanzin ‘niet vast’. Al met al weinig concrete criteria om een bloemlezing aan op te hangen. Want wat is een waanzingedicht? Als Walter Cruyssaert schrijft ‘de Tijd heeft zinvol schrik / als ik hem nader als een gewijde idioot’, wat heeft dat dan met waanzin te maken? Sowieso wordt het woord ‘waanzin’ nogal eens, meestal overdrachtelijk, gebruikt in gedichten die over iets heel anders gaan.

Er staan natuurlijk ook gedichten in Ik ben niet gek! die wel het onderwerp behandelen. Juweeltjes, bijvoorbeeld, zijn de gedichten over het instellingsleven van Arie Gelderblom. Ook Ruben van Gogh en Joke van Leeuwen leveren elk een goed gedicht dat netjes binnen het thema past. Ook ‘De idioot in het bad’ van Vasalis ontbreekt niet.
Bovenstaande laat ook zien dat de gemaakte selectie zeer gevarieerd is. Bekende en minder bekende dichters, dichters van nu en dichters van vroeger. Overigens is ook een gedicht van onze medewerkster Lies van Gasse opgenomen, dat met zijn orakeltaal en ontregelende beelden een goede illustratie van de, door de flaptekst geciteerde, stelling van Plato dat poëzie altijd enige waanzin vraagt. Of: ‘waar mensen wankelen, / komen woorden het meest van pas // Hier naderde taal, al wat je werd was / een strijdperk van laten en vragen. / De einder sloop. Ongewapend / ging men ter kanonnade.’

Is dat waanzin? Of is dat het leven zelf? Hoe het ook zij, ieder excuus is een goed excuus om zo’n mooi boek vol goede poëzie te maken. Samenstellers Chrétien Breukers en Frank Pollet hebben niet alleen een goed overzicht van de laaglandse poëzie, maar ook een eigenzinnige hand van kiezen (en een bloemlezer die zeven gedichten opneemt van de, nogal eens genegeerde, Norbert de Beule verdient sowieso een pluim). Dat maakt deze bloemlezing zijn aanschafprijs meer dan waard.