HANTA

Literatuur en meer

  • Home
  • Over Hanta
  • Contact
  • Privacy statement
  • Columns
  • Recensies
  • Beschouwingen
  • Blog
  • Meer
    • Liliane leest
    • Kettinglezen & rijgschrijven
    • Mediamoment
    • Sportzomers en -winters!
    • Zomergasten
    • Thuisblijfreizen
    • Bouke’s blues
    • Proza
    • Poëzie
You are here: Home / Alles / (non-)fictie / recensies / poëzierecensies / Vrouwkje Tuinman – Wat ik met de sleutel moet

Vrouwkje Tuinman – Wat ik met de sleutel moet

30/05/2011 by Tim Pardijs 1 Comment

Een auto die het water in rijdt. Dit beeld komt regelmatig terug in Vrouwkje Tuinmans derde dichtbundel Wat ik met de sleutel moet. Bepalend is openingsdeel ‘Intensive care’, een selectie uit het gelijknamige boek dat ze vorig jaar met fotografe Andrea Stultiens publiceerde. Aanleiding was een verkeersongeluk waarbij twee jonge mensen het water in reden en overleden. Zonder zwaar op de hand te worden behandelt Tuinman de dood, en aanverwante zaken als gemis en verder gaan.
De titel Wat ik met de sleutel moet is een deel van de slotzin van het gedicht ‘Materialist’, waarin een ik-persoon opruimt voor iemand die er niet meer is. Flessen en etenswaren worden weggebracht, foto’s worden meegenomen en er wordt geveegd en geboend. Het eind van het gedicht luidt: ‘Wat ik met de sleutel moet dat weet ik niet’. De achterblijver heeft verwoed opgeruimd maar blijft nu ontredderd achter. Door in de titel echter de laatste vier woorden weg te laten, wordt de regel ook voor andere interpretatie vatbaar: die van antwoord in plaats van vraag. Alsof Vrouwkje Tuinman zegt: dit is een dichtbundel waarin ik vertel wat je met de sleutel moet, wat je moet doen als je ontredderd achter blijft als iemand er niet meer is.
Het antwoord dat Tuinman geeft, wijst voor een deel naar stoffelijke zaken. In veel gedichten komen voorwerpen voor, opvallend veel sleutels, waar iets mee gedaan wordt, die op z’n minst omschreven worden. In het introductiegedicht ‘Onderhandelingen’ geeft de dichter voorwerpen meteen al meer betekenis. Na de heerlijke openingszin ‘Iemand vindt dat ik iets in mijn leven mis / en daarom krijg ik elke week een fiets’ volgt een beschrijving van drie fietsen die gevonden worden aan een lantaarnpaal. Het gedicht ‘Souvenirs’ is een beschrijving van iemand die ‘voortaan op vakantie’ is, aan de hand van cadeautjes uit het buitenland. In ‘Agenda’ bedenkt de verteller dat de handelingen rond het overlijden van iemand veel tijd kosten. ‘Er zijn grenzen / aan de hoeveelheid buxus die je kunt / bemesten, stenen die je oppoetst, rozen / waar je water heen moet brengen.’
Doordat Tuinman in haar gedichten inzoomt op zaken en handelingen, geeft ze er meer betekenis aan, maakt ze het rituelen. Ze geven ons iets te doen en helpen ons zo om te gaan met de dood. Wat ik met de sleutel moet maakt inzichtelijk hoe dat proces werkt, op een heldere en lichte manier.

Misschien ook interessant:

  1. Billy Collins / Kees van Kooten – Zo wordt u gelukkig
  2. Ik ben niet gek! (ik ben een gedicht) – Chrétien Breukers en Frank Pollet (samenst.)
  3. Ze kwamen – Armando
  4. Uit het lood – Sjoerd de Jong

Filed Under: poëzierecensies, recensies Tagged With: poëzie, Vrouwkje Tuinman, wat ik met de sleutel moet

Comments

  1. Sleutel says

    01/02/2015 at 12:39

    Als tuinliefhebbers wil je je bedanken voor deze blog.

    Reply

Leave a Reply Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Zoeken

  • Facebook
  • RSS
  • Twitter

Nieuwste berichten

  • Raoul de Jong boegbeeld Boekenweek, maar zijn werk wordt in hokjes gestopt
  • Rascha Peper: nu is ze er echt niet meer
  • Literatuur: het belang van representatie
  • Een kwestie: Roald Dahl aan de literaire schandpaal
  • Vragen naar de bekende weg: over het Kinderboekenweekgedicht van Pim Lammers

Spotlight

Auteurs

  • Liliane Waanders

Meest gelezen deze week

Tags

Adriaan van Dis Arnon Grunberg beeldende kunst boek boeken boekenweek Cees Nooteboom column De wereld draait door dood dwdd film fotografie gedicht Ilja Leonard Pfeijffer Jan Brokken journalistiek K.Schippers kunst lezen literatuur Louise O. Fresco Marguerite Duras muziek Oek de Jong Olympische Spelen Poetry International poëzie recensie roman Rotterdam schrijven sportzomer sportzomer 2012 sportzomer 2013 sportzomer 2014 stoïcijn tennissen Tour de France vertalen Virginia Woolf voetballen wielrennen William Shakespeare zomergasten

Zoeken

Volg Hanta

  • Facebook
  • RSS
  • Twitter

Hoofdmenu

  • Home
  • Over Hanta
  • Columns en beschouwingen
  • Recensies
  • Beschouwingen
  • Meer
  • Contact
  • Privacy statement

Rubrieken

  • Liliane leest
  • Kettinglezen & rijgschrijven
  • Mediamoment
  • Sportzomers en -winters!
  • Zomergasten
  • Thuisblijfreizen
  • Bouke’s blues
  • Proza
  • Poëzie

Net binnen

  • Raoul de Jong boegbeeld Boekenweek, maar zijn werk wordt in hokjes gestopt
  • Rascha Peper: nu is ze er echt niet meer
  • Literatuur: het belang van representatie

Archief

Auteurs

  • Liliane Waanders

Copyright © 2023 · News Pro Theme on Genesis Framework · WordPress · Log in

Hanta gebruikt cookies. Omdat een blog runnen zonder nou eenmaal niet kan. Wilt u geen cookies, zie dan de instructies hier: Meer over cookies Ok, ik snap het
Privacy & Cookies
Necessary Always Enabled