Als het waar is dat een boekbespreking net zoveel zegt over de bespreker, als over het boek dan zou dit zomaar eens de meest subjectieve recensie van Rick de Giers Nineve kunnen zijn. Dit semi-autobiografische debuut verscheen onlangs bij Uitgeverij Brandaan uit Barneveld. Ondergetekende komt uit hetzelfde religieuze nest als hoofdpersoon Daan (evangelische gemeente, een vrije groep binnen de protestantse kerken in Nederland), ging naar de christelijke hogeschool die voorkomt in het boek en zag de schrijver daar zelfs wel eens een sigaretje roken (jaja).
Daarom kan ik vertellen dat De Giers roman een bijzonder realistisch verhaal is over iemand die zich ontworstelt aan (de kerk van) zijn jeugd. Een nieuw verhaal bovendien. Tot in den treuren hebben we gelezen hoe Maarten ’t Hart en Jan Siebelink zich los hebben gemaakt uit de traditionele kerken, maar hoe dat gaat in deze relatief jonge kerken, vooral ontstaan uit de Jesus Movement uit de jaren zestig, wisten jullie nog niet.
Daan groeit op op de Veluwe. Hij gaat trouw naar de kerk, speelt daar gitaar in de begeleidingsband, evangeliseert op straat, gaat christelijke weekendjes weg, wordt er verliefd op Esther en bezoekt een jeugdclub waarvan leider Hans krampachtig probeert de boze buitenwereld op afstand te houden. Het stiekem luisteren naar popmuziek brengt een eerste barst in de veilige stolp, die Daniël helemaal van zich af werpt als jeugdleider Hans hem isoleert van Esther. Ze hadden seks voordat ze getrouwd waren. Daan vlucht naar de grote stad Utrecht, waar hij door collega’s uit de videotheek meegenomen wordt op avontuur in de popmuziek. Een succesvol avontuur, dat uitmondt in een tour door Amerika met Daan als leadzanger van de band The Revival Songbook. Maar ook in de muziekwereld vindt Daan zijn plek niet.
Nineve is niet alleen met veel vaart geschreven, De Gier kiest ook afwisselende vormen om het verhaal te vertellen. Zo is het boek niet opgedeeld in hoofdstukken, maar in playlists, met ieder meerdere Engelstalige titels. Die komen overeen met de twintig liedjes op bijgevoegd album van De Giers bejubelde band Ponoka. YouTube-filmpjes die een bepalende functie hebben in het verhaal, zijn ook daadwerkelijk terug te vinden op internet. Wat me soms irriteerde is de houding van de ik-persoon Daan: vluchtend en daardoor afwezig. De Gier slaagt er echter in ook hiervoor frisse vormen te kiezen. Zo is het hoofdstuk ‘Left Behind: The Song’ een uitgeschreven radiouitzending, waarin leadzanger Daan perfect geschetst wordt als een hakkelende en twijfelende artiest. En ander hoofdstuk bestaat bijna geheel uit e-mails van vrienden aan de gevluchte Daan.
Nineve is eigenlijk een ideaal boek voor een tabletcomputer. Met dat apparaat kan je het boek lezen, de YouTube-filmpjes bekijken, tussendoor de soundtrack beluisteren, tegelijk meedoen in sociale media en de films opzoeken die in het boek voorkomen. Uitgeverij Brandaan heeft met De Gier een man in huis heeft die zomaar eens de toekomst van de literatuur zou kunnen gaan bepalen.
Leave a Reply