NRC-journalist en essayist Sjoerd de Jong publiceerde al gedichten in enkele literaire tijdschriften. Nu debuteert hij bij Prometheus met het bundeltje Uit het lood. Het lijkt erop dat De Jong als dichter even af wilde van de beroepsmatige dwang om overal onmiddellijk iets zinnigs over te zeggen. In zijn gedichten observeert en beschrijft hij – hij blijft in zekere zin journalist – maar houdt hij zich meestal verre van het geven van duiding. Hoewel, uit zijn ironische ondertoon blijkt wel vaak hoe hij over de dingen denkt. Zo lijkt het me niet best om, zoals de Brit uit ‘Een Brit’, te worden uitgemaakt voor een ‘meevoeler’ die ‘levenslessen fluistert uit de glossies’ en bovendien ‘een prijsvechter’ is ‘op de aardappelzetmeelmarkt’.
Ook in taal lijkt de poëzie voor De Jong een uitlaatklep. Heel veel lollige associaties en woordspelletjes die je in een kwaliteitskrant of essaybundel nou eenmaal niet kwijt kan halen het in Uit het lood wel. Bij vlagen wordt het dan ook behoorlijk melig, bijvoorbeeld waar de ‘pakkans voor pedofiele pensionado’s’ ter sprake komt. Maar vaak is het ook pijnlijk herkenbaar, zoals in ‘Aan tafel’:
dus komt er niks van
te vragen
nu de spijtsoep
verwatert en
jouw grijnsvlees
licht gedaan nog te zwart
in wroksaus
wordt gesmoord
of je me vergeeft
Een beetje makkelijk, zeker. En niet altijd even origineel. Maar ook ‘eigentijds, geestig’ en ‘verontrustend’, zoals de bundel achterop genoemd wordt. Poëzie die gewoon leuk en geestig is en lekker om te lezen, zonder al te veel diepte of duisternis. Poëzie waarbij wat te lachen valt. Tja, daar ben je als recensent niet altijd op voorbereid.
Prometheus, 2011
ISBN 978 90 4461 7641
72 p., € 14.95
Leave a Reply