– On-Nederlands ont-knopen –
Siem Sigerius is de pater familias van een samengesteld gezin. Zijn zoon, bloedeigen maar misdadig, heeft afgedaan. Zijn vaderliefde stort hij uit over zijn stiefdochters. Carrière maakt hij als wiskundige, gespecialiseerd in het knopen van knopen. De pijlers onder zijn bestaan worden weggeslagen als hij in een lustobject op een pornosite zijn oudste stiefdochter Joni herkent.
Beiden vertellen in Bonita Avenue hun versie van de werkelijkheid. De derde verteller is Aaron Bever die lang voordat hij als het vriendje van die stiefdochter Huize Sigorius betreedt, rector-magnificus Segorius gevoelig op de fotografische plaat heeft vastgelegd. Al judoënd weet hij het vertrouwen van zijn schoonvader te winnen.
Dat is allemaal al geschiedenis als Bonita Avenue begint. Een toevallige ontmoeting tussen Aaron en de tweede mevrouw Sigorius, de moeder van Joni en Janis, zet het verhaal met terugwerkende kracht in gang. Peter Buwalda heeft de familiesaga zo verknipt en verknoopt dat er drie gelijkwaardige verhaalperspectieven mogelijk blijken, die elkaar raken, doorkruisen, uitsluiten en aanvullen. Het verhaal schiet van heden naar verleden, van de campus in het oosten van Nederland naar een porno-imperium in Amerika, van succes naar mislukking, van vooropgezet naar toeval en ook steeds weer terug en dat met de dag van de Enschedese vuurwerkramp als scharnierpunt.
Het is bijna arrogant om zoveel subculturen in één boek te bundelen – sport, muziek, wetenschap, the adult industry – en op al die terreinen kennis tentoon te spreiden. Het is gedurfd om op feiten vooruit te lopen zonder de greep op de lezer te verliezen. Het getuigt van moed om het boek te laten eindigen met een lange ontsnapping zonder dat de man op kop kans heeft ingelopen te worden. Buwalda houdt de vaart erin. Hij schrijft maar door in die beeldende taal. Tsja, eigenlijk is Bonita Avenue een on-Nederlands boek.
Net als in Het diner van Herman Koch gaat het in Bonita Avenue om de vraag welke offers ouders bereid zijn te brengen voor hun kinderen. Een vraag die actueel wordt als het kind in de ogen van de ouder(s) verwerpelijk gedrag vertoont en daarmee de toekomstmogelijkheden van de ouder(s) op het spel zet. Net als Koch zet Buwalda de zaak op scherp door een niet-biologisch eigen kind deel uit te laten maken van het gezin, waarmee de kwestie aangeboren of aangeleerd (nature/nurture) aangesneden wordt. Maar daarmee houden de overeenkomsten op. Koch bereidde met die ingrediënten een etentje, Buwalda een diner.
Genomineerd voor de Academica Debutantenprijs 2011.
Leave a Reply