De vrouw van Pirandello slaat met haar handen, trapt met haar voeten en bonkt met haar hoofd tegen het hout van de deur; de studeerkamer van de schrijver in welke zij naast haar man altijd een vrouw vermoedt.
Pirandello moet zich opsluiten om te kunnen werken.
Haar oudste dochter moet het eten voorproeven aangezien zij angst heeft vergiftigd te worden. Messen scharen naalden: alles heeft de vrouw van de schrijver voor Pirandello gereed om Pirandello een voortvarende uitvaart te bezorgen.
Er is geen dokter die ook maar de geringste hoop heeft op genezing.
Zo werkt Pirandello door, opnemen laat hij haar niet
Nu wordt de vrouw van Pirandello ook nog eens jaloers op haar oudste dochter, die meer en meer de rol van huisvrouw in het gezin op zich neemt; een andere oplossing is niet voorhanden.
Pirandello is radeloos: hoe in Gods naam kan Pirandello onder deze ongehoorde omstandigheden verder werken? Pirandello werkt verder.
De vrouw van Pirandello ontdekt een oude revolver in huis, geladen en al, maar de verroeste loop weerhoudt de kogel die zij afvuurt ervan ook maar zelfs uit de loop te voorschijn te komen.
Haar oudste dochter vlucht de straat op, dwaalt urenlang door de stad en vindt uiteindelijk onderdak bij een vriendin.
Pirandello brengt haar onder in een klooster, waar zij voor vier maanden een verblijf vindt, en tot zekere rust komt.
Tegen het einde van de winter dat jaar verlaat de vrouw van Pirandello haar man, onder begeleiding van een arts, voorgoed.
Pirandello nu is een eenzame schrijver geworden.
En Pirandello werkt door.
Waarvoor bewondering en hulde!
portret: Henriëtte Grasman
Leave a Reply