HANTA

Literatuur en meer

  • Home
  • Over Hanta
  • Contact
  • Privacy statement
  • Columns
  • Recensies
  • Beschouwingen
  • Blog
  • Meer
    • Liliane leest
    • Kettinglezen & rijgschrijven
    • Mediamoment
    • Sportzomers en -winters!
    • Zomergasten
    • Thuisblijfreizen
    • Bouke’s blues
    • Proza
    • Poëzie
You are here: Home / Alles / (non-)fictie / columns / Stoïcijntje – En op haar tenen gaat Sofia Tolstoj staan om door een klein venster nog een glimp van hem op te vangen

Stoïcijntje – En op haar tenen gaat Sofia Tolstoj staan om door een klein venster nog een glimp van hem op te vangen

17/11/2011 by Kees Engelhart Leave a Comment

Sofia huilt en het is echt heel erg allemaal, hoe kan haar man, die grote schrijver, dat Sofia Tolstoj allemaal aandoen. Haar man die zich zo inleven kan in de onderdrukte zoals Sofia Tolstoj ervaren heeft bijvoorbeeld tijdens het kopiëren van Meester en Knecht.
Sofia Tolstoj wil er een einde aan maken en lang tracht zij zich van die wens van het lijf te houden. Hij die koude Christen, die in biografieën geboekstaafd zal worden als een zuivere meester, die zijn knecht water brengt.
Hij, die Sofia Tolstoj laat zitten met alles; die niet naar zijn kinderen omkijkt, die niets in zijn vrouw ziet dan de vleselijke omgang.
Gravin Tolstoj die nauwgezet zijn manuscripten kopieert, gravin Tolstoj die het landgoed en het geld beheert, de kinderen opvoedt en dat alles vindt hij niet meer dan normaal.

Nu is het genoeg geweest en gravin Sofia Tolstoj rent blootsvoets, gehuld in een kamerjas de besneeuwde februaristraat op, zij, Sofia Tolstoj wil zich in de heuvels dood laten vriezen, net als de meester in het verhaal van haar man is overkomen.
Dan rent de bejaarde schrijver achter Sofia, zijn vrouw, aan en hij schreeuwt, ook nauwelijks gekleed, Sofia wanhopig na; op de een of andere wijze belandt Sofia weer thuis en op zijn knieën smeekt haar man Sofia hem te vergeven.

Maar Sofia is verdoofd door zovele jaren en merkt niet veel meer.

Jaren later is hij alles te moede weggegaan, voorgoed en houdt zich willens en wetens voor zijn vrouw verborgen. In een klein huisje dicht bij een klein treinstation vindt de grote schrijver zijn sterfbed. Sofia Tolstoj hoort ervan reist er heen en weet haar man te vinden.

Zij wordt niet tot hem toegelaten.

Chertkov natuurlijk.

Ik heb altijd van Sofia Tolstoj gehouden.

 

 

portret: Henriëtte Grasman 

Misschien ook interessant:

  1. Stoïcijn: de graaf en de dichter
  2. Stoïcijntje – Guinness Book of Records
  3. Schrijven, meer niet
  4. Stoïcijn – Over de god van de machteloosheid

Filed Under: columns Tagged With: stoïcijn, Tolstoj

Leave a Reply Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Zoeken

  • Facebook
  • RSS
  • Twitter

Nieuwste berichten

  • Waar strijken schrijvers neer?
  • Watou zijn wij op aarde?
  • Recensie: Zomergasten: Bibi Dumon Tak is inmiddels ergens
  • Louis Couperus (her) lezen
  • Wie blijft? : de omloopsnelheid van een schrijver

Spotlight

Auteurs

  • Liliane Waanders

Meest gelezen deze week

Tags

Abdelkader Benali Adriaan van Dis Arnon Grunberg beeldende kunst boek boeken boekenweek Cees Nooteboom column De wereld draait door dood dwdd film fotografie gedicht Ilja Leonard Pfeijffer Jan Brokken journalistiek K.Schippers kunst lezen literatuur Louise O. Fresco Marguerite Duras Oek de Jong Olympische Spelen Poetry International poëzie recensie roman Rotterdam schrijven sportzomer sportzomer 2012 sportzomer 2013 sportzomer 2014 stoïcijn tennissen Tour de France vertalen Virginia Woolf voetballen wielrennen William Shakespeare zomergasten

Zoeken

Volg Hanta

  • Facebook
  • RSS
  • Twitter

Hoofdmenu

  • Home
  • Over Hanta
  • Columns en beschouwingen
  • Recensies
  • Beschouwingen
  • Meer
  • Contact
  • Privacy statement

Rubrieken

  • Liliane leest
  • Kettinglezen & rijgschrijven
  • Mediamoment
  • Sportzomers en -winters!
  • Zomergasten
  • Thuisblijfreizen
  • Bouke’s blues
  • Proza
  • Poëzie

Net binnen

  • Waar strijken schrijvers neer?
  • Watou zijn wij op aarde?
  • Recensie: Zomergasten: Bibi Dumon Tak is inmiddels ergens

Archief

Auteurs

  • Liliane Waanders

Copyright © 2023 · News Pro Theme on Genesis Framework · WordPress · Log in

Hanta gebruikt cookies. Omdat een blog runnen zonder nou eenmaal niet kan. Wilt u geen cookies, zie dan de instructies hier: Meer over cookies Ok, ik snap het
Privacy & Cookies
Necessary Always Enabled