HANTA

Literatuur en meer

  • Home
  • Over Hanta
  • Contact
  • Privacy statement
  • Columns
  • Recensies
  • Beschouwingen
  • Blog
  • Meer
    • Liliane leest
    • Kettinglezen & rijgschrijven
    • Mediamoment
    • Sportzomers en -winters!
    • Zomergasten
    • Thuisblijfreizen
    • Bouke’s blues
    • Proza
    • Poëzie
You are here: Home / Alles / (non-)fictie / recensies / poëzierecensies / Overwicht – Hans Claus

Overwicht – Hans Claus

08/12/2011 by Tim Pardijs Leave a Comment

In Overwicht neemt de Vlaamse dichter en beeldend kunstenaar Hans Claus op minutieuze afscheid van zijn moeder. Het is een bundel die een speciale plek in de boekenkast verdient.

In de heldere, meestal korte gedichten leren we moeder kennen. Maar ook de dichter en bovenal de relatie die de twee hebben. Een symbool hiervan siert de omslag van de bundel, een foto van de bejaarde vrouw, gemaakt door Claus zelf. In drie gedichten schrijft hij over de beroemde foto. In ‘Portret’ lezen we dat de dichter wel had verwacht dat er controverse zou ontstaan, en hij vervolgt dan: ‘Sterker dan de tijd in een zestigste / van een seconde heeft ze zo // voor de eeuwigheid gekozen’. De serie brengt een gevoel over van wij tegen de rest van de wereld, met aansluitend het volgende gedicht. 

Moeder, wij zijn poolberen.
In niets hebben wij geëvenaard.

In en om uw as wentelen planeten.
Sindsdien blaffen de dieren in mijn vel.

Laat ons in het uur van afscheid
in elkander rijzen, als deeg,

als een onsterfelijke gewoonte,
als kwalijk tegengif.

Overwicht is geen emotionele bundel, anders dan de confronterende foto en beschrijvende tekst op de omslag doen vermoeden. In gedichten over de laatste momenten met zijn moeder, de begrafenis en het gemis daarna beschrijft Claus nauwelijks gevoelens of schrijnende situaties, maar observeert hij zichzelf in het rouwproces nauwkeurig met gebruik van originele beelden. ‘Slapeloze nachten stuur ik haar, / beerputzuigers en betonopleggers / die werken aan de steenweg / naast haar raam’. Het is precies goed.

We leren de dichter kennen als iemand die gelooft in, of zichzelf troost met, de gedachte dat de ziel van zijn moeder nog boven hem zweeft en die weinig van God moet hebben; dat is een laf persoon die gretig graait, niets dan pijn oplevert en dromen onvervuld laat.

In het slotdeel ‘Leeg huis’ dwaalt de dichter door het verkochte en verlaten ouderlijk huis. Nauwkeurig gaat hij de plekken af die hem aan zijn moeder doen denken, van de kelder waar de voorraad stond tot de zolder met uitzicht op molens, gebouwd nadat moeder is gestorven.

Het boeiende is dat deze afsluiting Claus terugbrengt naar zijn jeugd, de tijd van huiswerk maken op zijn kamer, ruimte delen met zussen en een vakantie die thuis gevierd wordt. Het afscheid van het huis en zijn moeder valt zo samen met het afscheid van het kind zijn, maar ook met een nieuwe start. ‘Eindelijk, hier wil ik wonen / van hier vaar ik vooruit.’

Uitgeverij P, 2010
ISBN 978-90-79433-58-2
48 p., €15

Misschien ook interessant:

  1. Uit het lood – Sjoerd de Jong
  2. De tuin van de Franse poëzie – Paul Claes
  3. Het duimzuigend fossiel – Arnoud Rigter
  4. Binnen de wildroosters – Anton Ent

Filed Under: poëzierecensies Tagged With: afscheid, Hans Claus, moeder, poëzie

Leave a Reply Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Zoeken

  • Facebook
  • RSS
  • Twitter

Nieuwste berichten

  • en aan de horizon ligt… Spijkenisse
  • Op de stoep bij Clare Lennart
  • Vluchten is als vallen
  • ‘Het hotel in de literatuur’, volgens ChatGPT en volgens mij
  • Zonder titel

Spotlight

Auteurs

  • Liliane Waanders

Meest gelezen deze week

Tags

Adriaan van Dis Arnon Grunberg beeldende kunst boek boeken boekenweek Cees Nooteboom column De wereld draait door dood dwdd film fotografie gedicht Ilja Leonard Pfeijffer Jan Brokken journalistiek K.Schippers kunst lezen literatuur Louise O. Fresco Marguerite Duras muziek Oek de Jong Olympische Spelen Poetry International poëzie recensie roman Rotterdam schrijven sportzomer sportzomer 2012 sportzomer 2013 sportzomer 2014 stoïcijn tennissen Tour de France vertalen Virginia Woolf voetballen wielrennen William Shakespeare zomergasten

Zoeken

Volg Hanta

  • Facebook
  • RSS
  • Twitter

Hoofdmenu

  • Home
  • Over Hanta
  • Columns en beschouwingen
  • Recensies
  • Beschouwingen
  • Meer
  • Contact
  • Privacy statement

Rubrieken

  • Liliane leest
  • Kettinglezen & rijgschrijven
  • Mediamoment
  • Sportzomers en -winters!
  • Zomergasten
  • Thuisblijfreizen
  • Bouke’s blues
  • Proza
  • Poëzie

Net binnen

  • en aan de horizon ligt… Spijkenisse
  • Op de stoep bij Clare Lennart
  • Vluchten is als vallen

Archief

Auteurs

  • Liliane Waanders

Copyright © 2023 · News Pro Theme on Genesis Framework · WordPress · Log in

Hanta gebruikt cookies. Omdat een blog runnen zonder nou eenmaal niet kan. Wilt u geen cookies, zie dan de instructies hier: Meer over cookies Ok, ik snap het
Privacy & Cookies
Necessary Always Enabled