HANTA

Literatuur en meer

  • Home
  • Over Hanta
  • Contact
  • Privacy statement
  • Columns
  • Recensies
  • Beschouwingen
  • Blog
  • Meer
    • Liliane leest
    • Kettinglezen & rijgschrijven
    • Mediamoment
    • Sportzomers en -winters!
    • Zomergasten
    • Thuisblijfreizen
    • Bouke’s blues
    • Proza
    • Poëzie
You are here: Home / Alles / (non-)fictie / columns / Mijn ****man

Mijn ****man

10/12/2011 by Juliyah Milonas Leave a Comment

Dat hij de reis van A naar Z die dag maar in één richting kan maken, realiseert hij zich pas vlak voor vertrek en dus reserveer ik noodgedwongen een kamer in het meeste gerenommeerde hotel van de stad. Dat klinkt eenvoudiger dan het ging. De kamer was niet alleen de enige kamer die het meeste gerenommeerde hotel nog had, het was de laatste nog beschikbare kamer van alle hotels in de hele stad. Normaal brengen wij onze gasten niet onder in dat – meest gerenommeerde – hotel, ons budget staat dat niet toe. Maar dat hoeft hij niet te weten.

Als zijn werk gedaan is – hij: jong en hoffelijk; belezen en bevlogen, heeft zijn publiek versteld doen staan, harten veroverd en geruststelling gezaaid: ze zijn er nog … erudiete jongelingen die kunst cultiveren – begeleid ik hem naar het hotel.

Wat valt er na zoveel welsprekendheid nog te zeggen. We gaan in stilte, al echoën zijn woorden in mijn hoofd en proef ik op mijn tong de zinnen die ik niet uit durf te spreken.

De nachtportier onthaalt ons hartelijk. Geheel tegen zijn verwachtingen in voer ik het woord. Hij – de man die furore heeft gemaakt – laat mij begaan en houdt discreet afstand. Zonder overdreven plichtplegingen handelt de nachtportier de formaliteiten af.

Daarna staat hij erop ons een goede nacht en welterusten te wensen. Een beetje voorbarig, ik wil eerst even afrekenen.

‘Mag ik betalen?’
De nachtportier kijkt mij niet begrijpend aan: ‘Nu?’
‘Ja, mag ik de rekening alstublieft?’
‘Natuurlijk mevrouw. Maar betalen mag ook morgen als u uitcheckt.’
‘Ik blijf niet slapen.’

‘U blijft niet slapen.’ Hij probeert verbazing en verontrusting uit zijn stem en blik te bannen en zoekt oogcontact met ‘meneer’, maar ‘meneer’ – nog steeds op gepaste afstand – geeft geen krimp.

Nee … ik blijf niet slapen. Ik betaal, kus mijn jeune premier gedag en verlaat over de rode loper de foyer van het gerenommeerde hotel.

Die arme nachtportier. Het zal je maar gebeuren: stralend stel op het punt het huwelijk te consumeren – daarvoor dient de bruidssuite – en dan gaat zij er vandoor. 

Misschien ook interessant:

  1. Lotte is dood
  2. Exit Osama (1): bij gebrek aan bewijs
  3. Jeffrey Eugenides over schrijven
  4. Gekte op zijn kop

Filed Under: columns Tagged With: bruidssuite, column, hotel

Leave a Reply Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Zoeken

  • Facebook
  • RSS
  • Twitter

Nieuwste berichten

  • en aan de horizon ligt… Spijkenisse
  • Op de stoep bij Clare Lennart
  • Vluchten is als vallen
  • ‘Het hotel in de literatuur’, volgens ChatGPT en volgens mij
  • Zonder titel

Spotlight

Auteurs

  • Liliane Waanders

Meest gelezen deze week

Tags

Adriaan van Dis Arnon Grunberg beeldende kunst boek boeken boekenweek Cees Nooteboom column De wereld draait door dood dwdd film fotografie gedicht Ilja Leonard Pfeijffer Jan Brokken journalistiek K.Schippers kunst lezen literatuur Louise O. Fresco Marguerite Duras muziek Oek de Jong Olympische Spelen Poetry International poëzie recensie roman Rotterdam schrijven sportzomer sportzomer 2012 sportzomer 2013 sportzomer 2014 stoïcijn tennissen Tour de France vertalen Virginia Woolf voetballen wielrennen William Shakespeare zomergasten

Zoeken

Volg Hanta

  • Facebook
  • RSS
  • Twitter

Hoofdmenu

  • Home
  • Over Hanta
  • Columns en beschouwingen
  • Recensies
  • Beschouwingen
  • Meer
  • Contact
  • Privacy statement

Rubrieken

  • Liliane leest
  • Kettinglezen & rijgschrijven
  • Mediamoment
  • Sportzomers en -winters!
  • Zomergasten
  • Thuisblijfreizen
  • Bouke’s blues
  • Proza
  • Poëzie

Net binnen

  • en aan de horizon ligt… Spijkenisse
  • Op de stoep bij Clare Lennart
  • Vluchten is als vallen

Archief

Auteurs

  • Liliane Waanders

Copyright © 2023 · News Pro Theme on Genesis Framework · WordPress · Log in

Hanta gebruikt cookies. Omdat een blog runnen zonder nou eenmaal niet kan. Wilt u geen cookies, zie dan de instructies hier: Meer over cookies Ok, ik snap het
Privacy & Cookies
Necessary Always Enabled