Top1 boek van 2011

Ik heb dit jaar meer boeken gekocht dan gelezen en denk dat dit bij de meeste boekliefhebbers een bekend fenomeen is.

Een lijstje maken van favoriete boeken is dan ook niet zo makkelijk als bijvoorbeeld de top10 albums van een jaar samenstellen. Immers, muziek is sneller te consumeren dan een boek.

Ik doe niet aan boeklijstjes omdat ik niet chronologisch lees. Ik kan danig onder de indruk zijn van een boek dat vijf, tien, vijftien jaar geleden verscheen. Als ik het nu lees, is het nu relevant voor mij.

Dat gezegd hebbende, komt het beste boek dat ik dit jaar heb gelezen, wél uit 2011. En het is ook nog eens een Nederlands boek. Opmerkelijk, gezien mijn geringe liefde voor Nederlandse literatuur.

Maar als het golft, dan golft het goed, zingt De Dijk.

Ik heb de rouwadvertentie in mei 2010 in Het Parool zien staan, een paar dagen nadat ik in die krant had gelezen dat er weer een fietser in Amsterdam was verongelukt. Het bleek de zoon van een schrijversechtpaar te zijn. Het nieuwsbericht en een rouwadvertentie waren een prelude, een jaar later verscheen het boek van de vader.

Tonio van A.F.Th. van der Heijden is energievretend, emotioneel, prachtig en hartverscheurend. Het onvermogen zo’n groot verdriet te kunnen verwerken in indrukwekkende zinnen weergegeven. Zoals Jeroen Vullings in Vrij Nederland schreef: een hamerslag. Beter dan Tonio kan literatuur niet worden.

Ik maak er verder geen woorden aan vuil. Als je het nog niet hebt gelezen, doe het. Heb je het wel gelezen, dan begrijp je wat ik bedoel.