Toen ik Zonder, de debuutbundel van Sylvie Marie, besprak prees ik vooral de energie in haar poëzie. Voor mijn gevoel was Marie een dichter vol woede en passie, die tegelijk in staat was die heftige gevoelens te beheersen en in goede stilistische banen te leiden. Zonder was strak gecomponeerd. Centraal stond de cyclus ‘Moedermomenten (zonder moeder)’, een aantal hartverscheurende gedichten over een getraumatiseerd gezin, gezien vanuit het perspectief van een kind.
Zo’n debuut zie je maar af en toe langskomen. Mijn verwachtingen voor de opvolger waren dan ook hoog. En dat is gevaarlijk, want dan ligt een teleurstelling op de loer.
Sylvie Marie is inmiddels getrouwd (met collega-dichter David Troch) en haar nieuwe bundel heet Toen je me ten huwelijk vroeg. Al lijkt haar poëzie op deze manier haar biografie te volgen, gezien de toon van de gedichten in deze bundel is dat niet te hopen.
Marie is minder anekdotisch, meer introspectief in deze bundel – ze doet waar ze goed in is: de gevoeligheden van de menselijke interactie fileren – maar niet minder donker. Lees bijvoorbeeld het eerste gedicht van de cyclus ‘Posities van perfect geluk’:
hoe lang kunnen we ontwaken in dit huis?
langer dan we sliepen? we proberen het,
zingen elkaar het doezelen toe, dommelen
in, worden weer wakker, dompelen
ons opnieuw onder de lakens en
blijven herhalen.
het is wat we met elkaar vormen
dat ons bij elkaar houdt: twee stoelen
naar elkaar toe geschoven.
als de dag dan toch begint, is hij
van dunne, doorzichtige zijde.
Ik kan dit gedicht herlezen en herlezen en er niets aan ontdekken dat niet goed is. Toch mis ik iets, en dat geldt eigenlijk voor deze hele bundel. Waar Zonder nog pieken en dalen kende, rafelranden, is Toen je me ten huwelijk vroeg een juweeltje van zeer constante en zeer hoge kwaliteit. Het algemene beeld wordt daarmee rustiger en het onvoorspelbare, ongepolijste, onheilspellende is er een beetje af. De woede, de passie: ze lijken definitief gekanaliseerd. En dat vind ik jammer. Maar tegelijk is dat natuurlijk flauwe kritiek. Want deze gedichten zijn perfect en Sylvie Marie laat weer zien dat ze een groot talent is.
Leave a Reply