Je verlangt niet terug naar de tijd dat je – héél vroeg in de ochtend – richting De Nieuwe Muziekhandel in de Amsterdamse Leidsestraat liep en in de rij ter hoogte van het Koningsplein aansloot. En stilletjes hoopte dat niet jíj degene was die bij de kassa te horen kreeg: ‘Sorry, het laatste kaartje is net verkocht’. Concertkaarten kopen in de jaren negentig.
Je verlangt ook niet terug naar 2002 toen overnachten voor het postkantoor bittere noodzaak was om kaarten voor Springsteen in Ahoy’ te scoren. Je wist: alle postkantoren in Nederland zijn op hetzelfde systeem aangesloten. Er bestond een reële kans dat medewerkers van een ander postkantoor ver weg het ‘snel-snel-kaartje-uitdraaien’ veel beter in de vingers hadden dan de kneus die jou hielp. Die medewerker die rustig met zijn collega keuvelde terwijl hij op zijn computer het systeem aan de gang probeerde te krijgen. Je was er stellig van overtuigd dat het mis zou gaan. Helemaal mis! Iedereen zou naar het concert kunnen gaan, behalve jij. Door die kneus! En dan de opluchting wanneer het apparaat begon te ratelen om kaarten – jouw kaarten! – te printen.
Tegenwoordig bestel je de kaartjes vanachter je laptop thuis. Als je op het werk bent, meld je je collega’s: ‘Ik ben even vijf minuutjes bezig, kom zo bij je.’ Soms duurt het iets langer, maar je maakt je geen al te grote zorgen. Online concertkaarten bestellen is fijn.
Vanmorgen om 10.00 uur: de voorverkoop voor Ryan Adams in Carré. Bij de eerste poging is het gelijk raak: twee balkonplaatsen. En dan doe je iets waar geen kneus van een postkantoormedewerker tegenop kan: je ‘gooit’ de kaarten terug en doet een nieuwe poging. Je wilt tenslotte de beste kaarten. Resultaat: het online kaartensysteem spuwt niets anders dan slechte kaarten uit. En als die op zijn, volgen er nog slechtere kaarten ‘met beperkt zicht’. Je had bij die eerste poging best twee goede plaatsen. Maar je hebt ze TERUGGEGOOID!
Je blijft proberen en krijgt twee matige plaatsen voorgeschoteld, niet eens naast elkaar. Je koopt ze, zo snel als je vingers kunnen tikken.
Die postkantoormedewerker destijds was best een aardig kerel.
Leave a Reply