Gekte op zijn kop

Ik was onlangs op een feest en las Gekte op zijn kop.

Er was eigenlijk niets geks aan die avond. Integendeel. Het was een feest voor de zelfstandigen. Voor degenen die het leven op een rijtje hebben. De erudieten, de journalisten, de designers, de verhaalmakers. Daar sta je tussen. Met je zorgen en je twijfels, op bijna veertigjarige leeftijd.

Het wordt er niet mooier op. De mensen op het feest wel. Ze droegen hun rimpels met verve. Zetten met trots hun leesbril op. Ze waren allang met hun toekomst bezig.

En daar sta je. Met een glas wijn in de hand, leger dan ooit.

Je wilt het niet aanraken. Maar met iets te veel alcohol binnen handbereik, raakt jou het aan. Keihard.

Eenzaamheid is een bestemming.