HANTA

Literatuur en meer

  • Home
  • Over Hanta
  • Contact
  • Privacy statement
  • Columns
  • Recensies
  • Beschouwingen
  • Blog
  • Meer
    • Liliane leest
    • Kettinglezen & rijgschrijven
    • Mediamoment
    • Sportzomers en -winters!
    • Zomergasten
    • Thuisblijfreizen
    • Bouke’s blues
    • Proza
    • Poëzie
You are here: Home / Alles / (non-)fictie / columns / Stoïcijn – Aangezien mijn tong eeuwig zwijgen zal

Stoïcijn – Aangezien mijn tong eeuwig zwijgen zal

28/02/2012 by Kees Engelhart Leave a Comment

Mijn bestaan vervolgens, wordt opnieuw gekenmerkt door onomkeerbare, zo voel ik dat, terugval in de waanzin. Voor vele jaren, welk een zwaar en zinloos lot, word ik hernieuwd het slachtoffer van zware en uiteindelijk onoplosbare crises: de laatste in het jaar achttien honderd en vier en vijftig. Op negentien oktober van dat jaar word ik weer eens ontslagen uit de inrichting van doctor Blanche. De laatste maanden van dat jaar breng ik door met zwerven, ik heb nauwelijks contacten, om maar in het geheel niet te spreken van zinrijke contacten. Ik dwaal in vertwijfeling en wanhoop rond, zonder vaste verblijfplaats of postadres. 

Op vijf en twintig januari van het nieuwe jaar, het jaar onzes heren achttienhonderd vijf en vijftig, eet ik wat in een droevig kroegje bij de Hallen, in het weinig opwekkende gezelschap van wat werkvolk. Het vriest achttien graden en heel Parijs ligt bedolven onder de sneeuw, die hard opgevroren is. De straten zijn feeëriek. Mijn werkelijkheid echter is niet geschikt meer voor deze wereld, misschien wel nooit geweest, dat voel ik.

Ik denk terug aan de zware koorts die mijn moeder, toen ik nog veel te jong was haar te kunnen missen, haar jonge leven ten einde bracht. Dit nadat zij een brug bezaaid met lijken oversteken moest. Vijf en twintig jaren telden haar leven slechts; heel mijn leven heb ik haar te veel gemist. 

In de vroege ochtend van de zes en twintigste januari vind ik mijzelf terug, opgehangen aan een hek in de Rue de la Vielle Lanterne. Niet met zekerheid kan men zeggen of ik mijzelf op zulk een omstandige wijze het leven benomen heb, danwel dat ik op een dergelijke ingewikkelde nare wijze door een moordenaar of moordenaars, daar willen zij vanaf zijn, ben vermoord. Zonder motief uiteraard: aangezien ik noch geld noch vijanden bezit. Zij weten niets! En niets zullen zij weten!

Was getekend,

Gèrard de Nerval

 

Misschien ook interessant:

  1. Stoïcijn – Aan de dichters
  2. Stoïcijn – Anno 2012
  3. ‘t Is kunst, suffie!
  4. Lijk in gracht

Filed Under: columns Tagged With: column, Gérard de Nerval, stoïcijn

Leave a Reply Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Zoeken

  • Facebook
  • RSS
  • Twitter

Nieuwste berichten

  • Raoul de Jong boegbeeld Boekenweek, maar zijn werk wordt in hokjes gestopt
  • Rascha Peper: nu is ze er echt niet meer
  • Literatuur: het belang van representatie
  • Een kwestie: Roald Dahl aan de literaire schandpaal
  • Vragen naar de bekende weg: over het Kinderboekenweekgedicht van Pim Lammers

Spotlight

Auteurs

  • Liliane Waanders

Meest gelezen deze week

Tags

Adriaan van Dis Arnon Grunberg beeldende kunst boek boeken boekenweek Cees Nooteboom column De wereld draait door dood dwdd film fotografie gedicht Ilja Leonard Pfeijffer Jan Brokken journalistiek K.Schippers kunst lezen literatuur Louise O. Fresco Marguerite Duras muziek Oek de Jong Olympische Spelen Poetry International poëzie recensie roman Rotterdam schrijven sportzomer sportzomer 2012 sportzomer 2013 sportzomer 2014 stoïcijn tennissen Tour de France vertalen Virginia Woolf voetballen wielrennen William Shakespeare zomergasten

Zoeken

Volg Hanta

  • Facebook
  • RSS
  • Twitter

Hoofdmenu

  • Home
  • Over Hanta
  • Columns en beschouwingen
  • Recensies
  • Beschouwingen
  • Meer
  • Contact
  • Privacy statement

Rubrieken

  • Liliane leest
  • Kettinglezen & rijgschrijven
  • Mediamoment
  • Sportzomers en -winters!
  • Zomergasten
  • Thuisblijfreizen
  • Bouke’s blues
  • Proza
  • Poëzie

Net binnen

  • Raoul de Jong boegbeeld Boekenweek, maar zijn werk wordt in hokjes gestopt
  • Rascha Peper: nu is ze er echt niet meer
  • Literatuur: het belang van representatie

Archief

Auteurs

  • Liliane Waanders

Copyright © 2023 · News Pro Theme on Genesis Framework · WordPress · Log in

Hanta gebruikt cookies. Omdat een blog runnen zonder nou eenmaal niet kan. Wilt u geen cookies, zie dan de instructies hier: Meer over cookies Ok, ik snap het
Privacy & Cookies
Necessary Always Enabled