HANTA

Literatuur en meer

  • Home
  • Over Hanta
  • Contact
  • Privacy statement
  • Columns
  • Recensies
  • Beschouwingen
  • Blog
  • Meer
    • Liliane leest
    • Kettinglezen & rijgschrijven
    • Mediamoment
    • Sportzomers en -winters!
    • Zomergasten
    • Thuisblijfreizen
    • Bouke’s blues
    • Proza
    • Poëzie
You are here: Home / Alles / (non-)fictie / columns / Stoïcijn – Een dichter begin eenentwintigste eeuw

Stoïcijn – Een dichter begin eenentwintigste eeuw

13/03/2012 by Kees Engelhart Leave a Comment

Het is half twaalf, de dichter zit op zijn warme kamer boven. De dichter is weemoedig gestemd vanwege een fotoboek over de provinciestad aan zee, dat de dichter zich juist deze middag heeft aangeschaft. Hoewel de dichter deel uitmaakt van de krimpende gemeente der inwoners van de provinciestad aan zee, woont de dichter in het dorp aan zee, dat hemelsbreed gemeten acht kilometer verwijderd is van het centrum der provinciestad aan zee. Desondanks bezoekt de dichter de provinciestad aan zee wekelijks meermalen.

De foto’s van het boek zijn voor een groot deel – andere zijn ouder – twintig jaar geleden genomen. De dichter was desmaals midden twintig, en nog goed weet de dichter wat voor soort jongeman de dichter was.

De dichter ziet fotografieën van jongens, vissend in de gracht, die mysterieus glimlachend de fotograaf ter wille zijn. De dichter ziet de fotografie van een kerkje dat voor reeds lang geleden afgebroken is in de winkelstraat die toen overdekt werd, en nu alweer voor jaren onoverdekt is. Maar vooral zoekt de dichter naar foto’s van jongelui in spijkerbroeken en corduroy jasjes, rijkelijk voorzien van piekerige neerhangende haren, die altijd sjek roken. De dichter zoekt naar foto’s van de café’s waar ze Skol drinken naast verweerde vissers, de gokkers aan de kast en de dagelijkse drinkers, die breeduit lachen naar de camera
De dichter zoekt naar de kleine tekenen van toen, en de dichter vindt er vele.

De dichter luistert naar een langspeelplaat die twaalf jaar geleden juist die impressie maakte, waar zijn vrouw geen weet van heeft, juist die impressie, die de dichter, voor zolang de dichter leeft, met zich mee dragen zal, namelijk die van de ontluikende liefde tussen de dichter en zijn beeldschone hedendaagse vrouw.

De vreugde en de schoonheid die de dichter ervaart bij het doorbladeren van het fotoboek doen de dichter een lichte onwillekeurige beving over de rug trekken. Het verglijden van de tijd, de vergankelijkheid, het verlies van jeugd en schoonheid.
Alles neemt de dichter tevreden genietend op de koop toe.
En nu het donker is en twaalf en twintig jaar verder in tijd, is de dichter niet wezenlijk een andere dichter dan destijds. En ook de wereld, behalve het verdwijnen van het biermerk Skol, is in wezen niet veranderd. Daarnaast zijn de mensen die trachten een leven te leiden in diezelfde wereld, een bar hedonistisch oord, nauwelijks aan geestelijke verrijking en innovatie onderhevig gebleken.

De dichter schenkt zich een glaasje grappa in; de dichter vraagt zich af of de dichter gelovig worden zal, of dat wellicht enige verlichting te weeg brengen zou bij de dichter die, ergens begin twintigste eeuw woonachtig in het dorp aan zee hemelsbreed gemeten acht kilometer verwijderd van het centrum van de provinciestad aan zee, luistert naar Ik Zou Wel Eens Willen Weten, een pastoraal praatprogramma van de Evangelische Omroep waar de dichter al jaren naar genoegen verslaafd aan is. Genietend nipt de dichter van zijn grappa en rolt zich bedachtzaam een kruidensigaret.

Misschien ook interessant:

  1. Stoïcijn: Alwaar Engelhart verder domicilie houdt
  2. Stoïcijntje – Madame de Bovary
  3. Stoïcijntje – Wat Pirandello allemaal verdragen kon
  4. Stoïcijntje – Over de minachting

Filed Under: columns Tagged With: Den Helder, nostalgie, stoïcijn

Leave a Reply Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Zoeken

  • Facebook
  • RSS
  • Twitter

Nieuwste berichten

  • Zij (Maggie O’Farrell) noemt zijn naam (William Shakespeare) ook niet
  • Blind date met een boek
  • Brieven van Carl
  • Bonusboek
  • Recensie: Trofee – Gaea Schoeters

Spotlight

Auteurs

  • Liliane Waanders

Meest gelezen deze week

Tags

Adriaan van Dis Arnon Grunberg beeldende kunst boek boeken boekenweek Cees Nooteboom column De wereld draait door dood dwdd film fotografie gedicht Ilja Leonard Pfeijffer Jan Brokken journalistiek K.Schippers kunst lezen literatuur Louise O. Fresco Marguerite Duras muziek Oek de Jong Olympische Spelen Poetry International poëzie recensie roman Rotterdam schrijven sportzomer sportzomer 2012 sportzomer 2013 sportzomer 2014 stoïcijn tennissen Tour de France vertalen Virginia Woolf voetballen wielrennen William Shakespeare zomergasten

Zoeken

Volg Hanta

  • Facebook
  • RSS
  • Twitter

Hoofdmenu

  • Home
  • Over Hanta
  • Columns en beschouwingen
  • Recensies
  • Beschouwingen
  • Meer
  • Contact
  • Privacy statement

Rubrieken

  • Liliane leest
  • Kettinglezen & rijgschrijven
  • Mediamoment
  • Sportzomers en -winters!
  • Zomergasten
  • Thuisblijfreizen
  • Bouke’s blues
  • Proza
  • Poëzie

Net binnen

  • Zij (Maggie O’Farrell) noemt zijn naam (William Shakespeare) ook niet
  • Blind date met een boek
  • Brieven van Carl

Archief

Auteurs

  • Liliane Waanders

Copyright © 2021 · News Pro Theme on Genesis Framework · WordPress · Log in

Hanta gebruikt cookies. Omdat een blog runnen zonder nou eenmaal niet kan. Wilt u geen cookies, zie dan de instructies hier: Meer over cookies Ok, ik snap het
Privacy & Cookies
Necessary Always Enabled