‘Dopen’

In deze tour schijnen vier ex-ploeggenoten van Lance Armstrong rond te rijden die omwille van strafvermindering een getuigenis tegen hun voormalige kopman hebben afgelegd. Het nieuws werd gelijktijdig gebracht door kranten in binnen- en buitenland.
Natuurlijk geven die vier geen commentaar als om een toelichting gevraagd wordt.

Het verhaal waarin Lance Armstrong in verband wordt gebracht met het gebruik van doping is een continuing story. Hij is vaker beschuldigd, maar ‘tot nu toe ontbreekt hard en overtuigend bewijs op basis van laboratoriumtesten en/of sluitende verklaringen van betrouwbare getuigen.’ Dat schrijft Mart Smeets in De Lance factor. De volgende zin in dat in 2011 verschenen boek is: ‘Maar wellicht is het proces al in een veel verder stadium dan wij weten. Duidelijk is wel dat sommige wielrenners hun verhalen hebben verteld aan de onderzoekers in ruil voor immuniteit. Klikken of verlinken in ruil voor een afkoopsom. Het lijkt de wielersport wel.’

Dat van die vier renners is dus eigenlijk geen nieuws, hoogstens dat zij het zijn.

Doping heeft het wielrennen een slechte naam bezorgd. De sport heeft zijn leven inmiddels gebeterd, maar met terugwerkende kracht schoon schip maken en zo een imago oppoetsen is te veel gevraagd. En toch lijkt dat de inzet van de jacht op Lance Armstrong. Maar mocht Lance Armstrong schuldig bevonden worden en hem (tour)zeges ontnomen worden, wie garandeert dan dat de volgende op de lijst schoon is? Wat schiet je er kortom mee op? Je weet nooit wie er ‘dopen’ en wie niet.

Het grote manco van de wielersport is dat je niemand op zijn woord kunt geloven, terwijl iedereen die er ook maar een beetje verstand van heeft zeker weet dat er al heel lang grenzen tot het uiterste zijn opgerekt maar ook zijn overschreden. Daar verandert zelfs Lance Armstrong vervolgen, schuldig bevinden en bestraffen niets aan.

Onder die omstandigheden is het voor journalisten lastig werken. De waarheid vinden lijkt uitgesloten, daarvoor zijn de gelederen te gesloten en de hetze tegen Armstrong te hardnekkig. Dat is een verontrustende gedachte. Ook Mart Smeets worstelt. De Lance factor is een neerslag van die worsteling. Hij probeert de mens en de renner recht te doen, zonder eventuele misstappen goed te keuren. Maar ook Mart weet dat hij ondanks zijn professionele instelling en de bereidheid van Armstrong om vragen te beantwoorden, de cruciale vragen niet kan stellen. Met die zekerheid presenteert hij ook dit jaar De avondetappe en dat brengt hem soms in een loyaliteitsconflict en dat siert hem. Lance hoeft niet per se te hangen.