Vanavond beloven ze het weer. In naam van allen spreekt één atleet met de hand op de Olympische vlag uit dat zij allemaal tot het uiterste zullen gaan: strijden ‘in the true spirit of sportmanship, for the glory of sport and the honour of our teams’.
Zij strijden en sporten om de eer en de prijzen en doen dat zonder zich te vergrijpen aan ongeoorloofde hulpmiddelen. Ook dat belooft die ene in naam van allen plechtig.
άμίλλα
… με αθλητικό νεύμα,
για τη δόξα του αθλητισμου
και την τιμή των ομάδων μας…
Όρκος αθλητών
Zo zweren ze eerlijke strijd in het Grieks. Zo staat het op een mok uit de officiële collectie van de Spelen van 2004, de Spelen die acht jaar te laat in Athene werden gehouden. Acht jaar te laat, omdat het in de ‘true spirit’ van de Spelen zou zijn geweest om het eeuwfeest van de moderne Spelen zoals Baron de Coubertin ze bedacht en bedoeld had op Griekse grond te vieren.
Een mok waar ik nooit uit drink, omdat ik niet het risico wil lopen het echtheidszegel – een hologram met de Olympische ringen en de gestileerde olijftak die het beeldmerk van die Spelen was – tijdens het afwassen door het afvoerputje te spoelen.
Leave a Reply