‘O, wonder!
How many goodly creatures are there here!
How beauteous mankind is! O brave new world That has such people in’t!’
Alleen wie onbevooroordeeld kijkt en de mens ziet en neemt zoals hij is, kan delen in de verrukking die spreekt uit het bovenstaande citaat. Het zijn woorden die al 401 jaar oud zijn. William Shakespeare legde ze Miranda in de mond. Zijn toneelstuk The Tempest was het literaire Leitmotiv van de het tweede deel van de openingsceremonie van de Paralympische Spelen in Londen.
De openingsceremonie is er een met een boodschap die er heel dik op ligt: niet-invaliden worden eraan herinnerd dat ‘alle mensen worden vrij en gelijk in waardigheid en rechten geboren’ (art. 1 van de Universele Verklaring van de Rechten voor de Mens); invalide mensen worden opgeroepen zichzelf niet te verloochenen, maar te zijn wie ze in diepste wezen zijn.
Dat de voor deze gelegenheid mindervalide Miranda aan het eind door een glazen plafond breekt is veelzeggend.
Parallel aan Miranda’s reis door het leven, becommentarieerde Stephen Hawking live op het podium wat de mens op zijn tocht door de wetenschap en het universum te weten is gekomen over onder andere de werking van de zwaartekracht en de aantrekkingskracht van zwarte gaten.
In de slotscène verschijnt in het midden van het Olympisch Stadion een gigantisch beeld van een vrouw zonder armen en benen. Deze eigentijdse Venus van Milo is gemodelleerd naar het lichaam van kunstenares Alison Lapper– Adriaan van Dis liet haar aan het woord in Zomergasten, in de documentaire Gaias børn spreekt zij de angst uit dat mensen zoals zij op termijn niet meer zullen bestaan omdat de medische techniek het mogelijk maakt defecten op te sporen, met het weghalen van onvolkomen foetussen als schijnbaar logisch gevolg.
Alison Lapper werd geboren zonder armen en benen. Zij weigert principieel protheses te dragen.
Het was een feest dat te denken gaf, de opening van de Paralympische Spelen. Zoals het ook te denken geeft dat de BBC de opening niet uitzond. De eerste zender die live schakelde was Das Erste, maar pas toen de atleten het stadion binnenkwamen. Wel nam Das Erste de vrijheid om de ceremonie tot het einde toe uit te zenden, daarmee de reguliere programmering negerend. De NOS schakelde pas om half twaalf bij, nadat het voetbal afgelopen was.
Leave a Reply