Hoe het voelt? Het voelt alsof zijn lichaam gevangen zit in een duikerspak, zo’n ouderwets duikerspak met een helm met patrijspoorten ogen. Hoe wij weten dat het zo voelt? Omdat hij zijn verhaal letter voor letter gedicteerd heeft. Hij is Jean-Dominique Bauby, op het moment dat hij getroffen werd door een beroerte hoofdredacteur van de Elle. Na die beroerte is zijn lichaam verlamd, maar aan zijn geheugen en verbeelding mankeert helemaal niets. Omdat ook zijn linker ooglid het nog doet kan hij letters spellen, dankzij de geduldige Claude Mendibil die opschrijft wat hij knipoogt. Zo ontstaat Le scaphandre et le papillon, verfilmd als The Diving Bell and the Butterfly.
Jean-Dominique Bauby – Jean-Do voor vrienden – hoort en ziet alles. Dat wordt duidelijk omdat een groot deel van de film vanuit zijn perspectief, vanuit dat ene oog, gefilmd is. Dat wordt ook duidelijk uit het pijnlijk prachtige verhaal over zijn gevangenschap in eigen lichaam.
Jean-Dominque Bauby stierf tien dagen na het verschijnen van zijn boek aan een longontsteking.
Leave a Reply