Stoïcijn: Geel bevlekt zonder enige twijfel

Geef mij maar een man die hoofdzakelijk water drinkt. Een man die zich niet verliest in talloze borrels, die zich niet hult in rookgordijnen veroorzaakt door
allerhande rookwaren.

Een man die televisie, radio en kranten laat voor wat ze zijn, die geen enkele waarde daaraan toekent. Een man die af en toe enkele droge beschuitjes eet, wat gecondenseerde melk.

En verder niks.

Geef mij maar een man die de vleselijke omgang tussen man en vrouw beschouwt als de laatst mogelijke liaison tussen wanhoop en genot, die ervan overtuigd is dat die omgang de enige benzine is die de motor aan de gang kan houden. Een man die zijn fantasieën daaromtrent ziet als uiterst waardevol, die er alles aan doet, met uitzondering van alle denkbare extremiteiten die binnen de rechtsorde vallen, waaronder bijvoorbeeld martelingen die de partner niet wenst, di er alles aan doet om die spinsels van hem waar te maken.

Geef mij maar zo een man die er alles aan doet die fantasieën tot werkelijkheid  te brengen, een man die geen scrupules kent, die zich niets aantrekt dan hij zich aantrekken wil.

Een man die bijvoorbeeld leeft in Menton en Meudon, die een cacaoplantage beheert in Afrika, die in Amerika Molly kent.

Een man die, indien mogelijk, in twee wereldoorlogen vecht.

Zo een man lijkt mij wel wat. Zo een man die natuurlijk heel veel narigheid en ellende kent.

Zo een man die dan zit op zijn bankje in de tuin, die haveloos gekleed is, maar wat hij draagt geweldig combineren laat met, onder andere, een broek waarvan de gulp openstaat en daar doorheen duidelijk zichtbaar te zien laat een smoezelige witte onderbroek.