Ik was vroeger een petfles, staat er op de boodschappentas die de man aan de overkant van het gangpad onder zijn arm geklemd houdt. Ik lees het en meteen vraag ik me af of dat een prettige gedachte is: weten wat je in een vorig leven bent geweest.
Niet weten is ook niet alles, maar zeker weten dat je een petfles was en je geen illusies kunnen maken en nooit eens, in een nostalgische bui, herinneringen ophalen aan de goede oude tijd toen je van glas was…
Er zijn ook mensen die zich flarden van een vorig leven menen te herinneren. Recycling en reïncarnatie, eigenlijk komt het op hetzelfde neer, al moet ik de eerste mens waarbij zijn voorbije naam in zijn huid gekerfd staat nog tegenkomen.
Leave a Reply