Een van de eerste schilderijen die ze te zien kreeg toen ze in door haarzelf heropende museum werd rondgeleid was een portret waarop zij zelf in een vertrouwde omgeving staat, terwijl haar de moeite van het poseren bespaard is gebleven.
Luc Tuymans maakte, anders dan Marte Röling of Jeroen Hennemans, geen gestileerd maar een doorleefd portret. Het was niet zijn bedoeling om te flatteren. Wat hij wel wilde was een koningin schilderen alsof het om een staatsieportret ging.
Uit haar houding – in het bijzonder haar ogen en het fronsen van het voorhoofd – spreken terughoudende betrokken- en bewogenheid. Met haar losjes gevouwen handen geeft ze zichzelf een houding en stelt ze haar gast, die buiten bereik van de kijker zijn of haar opwachting maakt, op zijn/haar gemak.
Maar de koningin van Luc Tuymans vooral een door het leven getekende vrouw.
Opnieuw kan Luc Tuymans het stellen zonder een overdaad aan kleur en details. H.M. is het eerste schilderij dat hij in opdracht maakte. Het Stedelijk kreeg het ter gelegenheid van de heropening cadeau, niet van de kunstenaar maar van schenkers die bijna allemaal anoniem wilden blijven.
Gisteren was ik in het Stedelijk en zag kon ik haar met eigen ogen zien hangen.
Leave a Reply