Trots als zij is op haar zonen en dochter troonde ze mij mee naar het huis van een van hen. Wij waren er welkom, ondanks onze onaangekondigde komst. Terwijl zij met haar zoon de stand van de dagelijkse dingen besprak, wierp ik een blik in de boekenkast. Dat hij las verbaasde mij niet. Dat er boeken in de kast stonden die nog maar net uit waren wel. Net als ik had hij En mijn tafelheer is Plato van Rob Wijnberg en Joshua Foers Het geheugenpaleis gekocht bij verschijnen. En hij had ze ook al uit. Ik niet, en ondanks zijn aanbeveling ben ik er tot nu toe niet in begonnen.
Daar moest ik onder andere aan denken, gisteren, toen we met heel velen afscheid van hem namen.
Leave a Reply