‘Het Sinterklaasjournaal moet WEG’, twitterde ik gisteren, en velen waren het met me eens. Velen vroegen zich ook af waar ik me zo druk over maakte. Nou, dat zal ik jullie vertellen.
Ten eerste: de feestdagentijd levert al genoeg stress op. Iedere ouder van kleine kinderen kent het: het begint met het knutselen van een lampion voor Sint Maarten en het eindigt pas op nieuwjaarsdag. Tussendoor heb je dan het Pietenfeest, Sinterklaas thuis, Sinterklaas op school en Sinterklaas in de supermarkt gehad en vervolgens het Kerstknutselfestijn, het schoolkerstdiner, de kerstmusical, et cetera, et cetera. En dan heb ik het er nog niet over dat er nog rapporten komen en dat de juf twee weken lang, waar de kinderen bij zijn, bezig is het klaslokaal te onttakelen. Tegen de tijd dat de kerstvakantie daadwerkelijk aanbreekt is het hele gezin meestal al tot op de draad versleten.
Het laatste wat je daarbij nodig hebt is een dagelijkse dosis ‘O JEE, de stoomboot is KAPOT’, ‘hoe moet dat nou, de pakjes zijn zoek…’ en dat soort dingen.
Ten tweede: aandacht is het bloed van deze tijd. Iedereen die iets maakt, iets te verkopen heeft, wil onze aandacht en haakt daarbij in op wat ons toch al bezighoudt. Het Sinterklaasjournaal is daarvan een perfect voorbeeld. Het is een programma dat geen enkele culturele of educatieve functie heeft. Het is plat entertainment, erop gericht om kinderen voor de televisie en op het internet te krijgen om daar speelgoedreclame te consumeren.
Het is, kortom, de rotzooi die je verwacht van commerciële zenders, maar niet van de publieke omroep.
Het zijn ook weer meer prikkels in een tijd dat kinderen toch al overvoerd worden met prikkels. Prikkels, bovendien, die ieder jaar weer heftiger moeten worden om door de afstomping heen te komen.
En als ze dat dan allemaal, ten derde, nog eens live en interactief zouden doen… Maar nee, het Sinterklaasjournaal is maanden van tevoren ingeblikt. Voor een media-uiting die continu tot interactie oproept (doe sleutels in je schoen, plak stickers op muntjes, ga naar de website, stuur je tekeningen op – stuur je tekeningen op! En dan iedere dag een pietenhuis met neptekeningen in beeld brengen!) is dat een doodzonde.
Dat bleek wel toen in 2011 het boek van de Sint digitaal ging en alle kinderen hun gegevens moesten doorgeven op de website. Eén en ander bleek niet erg aan spam- en privacywetgeving te voldoen, maar kon niet teruggedraaid worden zonder het hele vermaledijde programma van de buis te halen.
Ten vierde, en dit is de belangrijkste reden, vind ik dat het Sinterklaasjournaal weg moet omdat Sinterklaas een familiefeest is. Noem me ouderwets, maar ik geloof dat dit soort tradities bedoeld is om als gezin iets mee te doen. Ieder gezin bouwt zijn eigen tradities op rond zo’n bijzondere dag in het jaar en later, als de kinderen groot zijn, kunnen ze daar herinneringen aan ophalen of erop mopperen, de tradities doorgeven of besluiten om het helemaal anders te doen. Zulke familietradities geven ieder gezin en dus ieder kind een zekere eigenheid.
Als de media dat van ons gaat overnemen is er wéér een stap gezet richting culturele eenheidsworst.
Het is een eenzame en bij voorbaat verloren strijd, ik weet het. Heel lang heb ik het hier thuis gewoonweg niet aangezet, maar toen bleken de kinderen het iedere ochtend gewoon op school voorgeschoteld te krijgen.
Tekenend voor mijn onvermijdelijke nederlaag is dat ik gisteren, ondanks luidkeels verzet, keurig netjes die rode stickertjes (die nota bene door de school verspreid worden. Alsof die leerkrachten ineens allemaal in dienst van de publieke omroep zijn…) op een paar muntjes stond te plakken zodat mijn jongste ‘het geld van Sinterklaas kon terugvinden’. Als je met kleuters te maken hebt smelten principes als sneeuw voor de zon.
Je kan ook niet alles tegenhouden, en misschien ben ik ook wel gewoon een oude zak aan het worden, maar ik vind dat juist voor hele kleine kinderen kneuterigheid en huiselijkheid grondrechten zouden moeten zijn. Ze kunnen later nog lang genoeg meedraaien in de geschifte mediamallemolen.
MJ says
Uit het hart gegrepen! Wat fijn dat iemand zijn nek uitsteekt om dit gedrocht van de moderne tijd eens kritisch onder de loep te nemen.
Bouke Vlierhuis says
Graag gedaan, MJ! Dank voor je feedback!
Patrick says
Heerlijk om te lezen, deze kritische (peper)noot! Ik vind dat ze de doelgroep volledig uit het oog verliezen met die slappe verhalen.
Inge says
Beste Bouke,
Ik ben het deel wel met je eens, maar begin dan juist eerst even met “de Club van Sinterklaas” en alle daarbij behorende feesten af te schaffen. Dat is pas je reinste onzin. Het sinterklaasjournaal is nem minste NIET commercieel ingezet, is niet op DVD te koop, gratis via internet terug te vinden enzovoort. De club van Sinterklaar, met alle “pieten” als profpiet, muziekpiet en ga zo maar door, daar kan ik nou echt misselijk van worden.
Mijn oudste (6) kijkt inderdaad ook elke dag naar het sinterklaasjournaal, terwijl mijn jongste (3) heerlijk voor de televisie zit te spelen met dr barbies…geweldig hoe verschillend. De oudste kruipt ineen als hij een “echte”piet ziet, terwijll de jongste daar dan weer op af stormt….En ik ben het absoluut met je eens dat de acties van geld zoeken, sleuetels in je schoen wellicht wat overdreven zijn, maar het maakt het voor de kinderen wel wat echter en dat is toch denk ik ook wel leuk (belangrijk wil ik het weer niet noemen, hihi)
Ik wens je in ieder geval veel plezier (en succes) de komende stressperiode en ik denk dat we daar met al onze familietradities wel weer doorheen gaan komen. Echte tradities blijven toch wel denk ik!!!