Het is volgens de woordvoerder van de Twentse crematoria een landelijk probleem, waar toe nu toe niet of weinig over wordt gesproken. ‘Het’, dat is de overlast die het meegeven van mobieltjes en flessen sterkedrank in de kist geeft. Flessen smelten en beschadigen vloer en filter van de over, en dat is ‘een dure grap’. Mobieltjes zijn niet bestand tegen de hitte en exploderen tijdens het cremeren en dat is volgens de woordvoerder een uit piëteitsoverwegingen ongewenste situatie.
Toen ik dit bericht las, moest ik onmiddellijk aan Koetsier Herfst van Charlotte Mutsaers denken. Koetsier Herfst (2008) is de eerste Nederlandse roman waarin de mobiele telefoon meer is dan alleen maar een rekwisiet. Zonder Nokia zou Maurice Maillot nooit de liefde van zijn leven ontmoet hebben. Zonder Nokia en Nokius zou hun contact minder intens zijn. Het is dus niet zo vreemd dat Maurice Maillot na de dood van zijn Do open staat voor mogelijkheden die het contact kunnen continueren.
Dat zijn oog valt op een klein berichtje in de krant is dan ook geen toeval. Onder de kop TELEFOONENGEL, leest hij: ‘In Osnabrück heeft iemand een gsm uitgevonden die ons in staat stelt te bellen met een dierbare overledene. Binnenkort zal het apparaat geïntroduceerd worden op de Nederlandse en Belgische markt.’
‘Bellen met een dierbare overledene’, Maurice Maillot leeft helemaal op bij de gedachte alleen al.
‘De telefoonengel bestaat uit twee delen: een zwarte doos met batterij en luidspreker, en een mobiel telefoontje, handy geheten. De zwarte doos gaat bij de begrafenis mee in het graf. Handy gaat in de broekzak. Het gebruik is eenvoudig. Zodra je er behoefte aan hebt, toets je het bijgeleverde nummer in en wacht tot de telefoon onder de grond overgaat. Op dat moment kun je spreken. De luidspreker in de zwarte doos is zo sterk dat je stem tot in de kist doordingt. Omdat de uitgesproken woorden slechts bedoeld zijn voor de overledene en het niet de bedoeling is dat een toevallige aanwezige op het kerkhof meeluistert, dient de zwarte doos minstens dertig centimeter diep te worden eingeerdet. Bij normaal gebruik – vreemd genoeg wordt dit begrip niet gespecificeerd – is de batterij na twaalf maanden uitgeput. Maar wie dan leeft, dan zorgt. In de regel werpt deze Trauerbewältigung al binnen het jaar zijn vruchten af. En wat mag hij kosten? 1495 euro voor wie hem per e-mail bestelt, en dan krijg je er nog een hoesje bij ook. In verhouding tot het gebodene geen geld.’
Bovendien wordt de engel in neutrale verpakking toegezonden.
Maurice Maillot hoeft er niet lang over na te denken.
Ik dacht nog wat tijdens het lezen van dat berichtje. Steeds meer mensen raken vergroeid met hun mobieltje. Het is dus maar de vraag of zij er na hun dood van gescheiden willen worden. Als het de Twentse crematoria lukt om het taboe op het verzwijgen van de overlast van schadelijke grafgiften op te heffen, is cremeren voor die mensen binnenkort geen optie meer. Ik voorspel een revival van het begraven.
Leave a Reply