Dertien reeën in één weiland en even later een witte reiger op één been in een sloot. Dat is de oogst van één keer opkijken. Ik geniet zonder me af te vragen wat ik allemaal gemist heb terwijl ik zat te lezen. Zou ik dan toch iemand zijn voor wie het glas altijd half vol is?
Leave a Reply