Het moderne leiderschap waarnaar Anne Branbergen en Martin Šimek in de ondertitel van hun boek Silvio: modern leiderschap verwijzen, slaat op leiderschap dat gebaseerd is op de kunst van het communiceren. Het enige dat volgens Branbergen en Šimek in Italië telt is hoe iets gecommuniceerd wordt. Het wat doet er niet langer toe.
Berlusconi heeft niet het alleenrecht op het hoe van de communicatie. Beppe Grillo kan er ook wat van. Ook hij weet hoe hij een menigte in vuur en vlam kan zetten. Het is zijn vak:
‘Alle Italiaanse politici vinden Beppe Grillo vervelend. Alle politici ter wereld zouden Beppe Grillo vervelend vinden, want hij is een bedreiging voor de hele soort. Een cabaretier van dat kaliber die de zaak even komt overnemen is voor de beroepscategorie op het pluche een nachtmerrie. Zo snel een geestig zijn ze nooit, noch zo charismatisch. Kortom, iedere politicus ziet in Grillo oneerlijke concurrentie. “Ja, dat is makkelijk,” heet het dan.’
Beppe Grillo denderde gisteren met stip Kamer en Senaat binnen. Eén op de vier Italianen die naar de stembus gingen, stemde op hem, en hij verzekerde zich van de steun van Dario Fo. Ik wist eerlijk gezegd niet dat die nog leefde.
Obelix zei het al: ‘Rare jongens, die Romeinen’, maar er zijn Italianen die niet voor de Romeinen onderdoen.
Leave a Reply