Gisteren stond de duizendste Voetnoot in De Volkskrant. Die ging over de geboorte van Arnon Grunberg. Of eigenlijk over het geboortekaartje waarmee zijn ouders zijn geboorte aankondigden.
Vanwege die duizendste Voetnoot durf ik het aan om alsnog een vroegere Voetnoot integraal op te nemen in het kader van de sport en de zomer. Een paar dagen geleden kwam die Voetnoot niet door mijn selectie, omdat ik mijzelf daarmee zou herhalen. In de sportzomer van 2012 nam ik het namelijk al eens voor Monsieur Hulot op die zo fenomenaal kan tennissen. Serveren eigenlijk.
Maar vanwege die duizendste Voetnoot laat ik de aanbeveling dit keer graag aan Arnon Grunberg over. Deze Voetnoot over Monsieur Hulot die op vakantie gaat komt uit de eerste verzameling:
Monsieur Hulot
Les vacances de Monsieur Hulot van de Franse komiek en filmmaker Jacques Tati draait weer in Nederland.
Samen Chaplin, Keaton, de Marx Brothers en de inmiddels vergeten – vermoedelijk niet geheel ten onrechte – Louis de Funès is Tati een van de helden van mijn jeugd.
M. Hulot is een vrijgezel met een pijp die op vakantie gaat naar een familiehotel in Saint Marc-sur-Mer. Tegenwoordig zou hem het syndroom van Asperger worden aangewreven, maar dat bestond nog niet toen Tati deze film maakte (1953).
De film is niet alleen grappig, maar ook weemoedig. Meer nog dan de rest van het leven is vakantie een gevecht tegen verveling, waarbij de deelnemers op het punt staan te verliezen.
Neemt uw kinderen mee naar deze film. Let op de onovertroffen scène waarin M. Hulot gaat tennissen.
Als de kinderen de film niet leuk vinden, vrees ik dat ik ouderwets ben.
Als Arnon Grunberg ouderwets is, dan ben ik het ook.
Leave a Reply