Hans Teeuwen, Wouter Bos, Nelleke Noordervliet, Beatrice de Graaf, Johan Simons en Daan Roosegaarde. Dat zijn de Zomergasten van Wilfried de Jong. Hun ziel zal hij blootleggen aan de hand van door hun gekozen fragmenten uit televisieprogramma’s, documentaires en films.
Een cabaretier, een oud-politicus (want dat zal wel zijn waarom hij is uitgenodigd), een schrijfster, een terrorismedeskundige, een theatermaker en een beeldend kunstenaar. Niet allemaal even bekend, maar wel allemaal mensen die iets vinden van de wereld.
Vorige week waagde Linda de Mol het om Linda’s Zomerweek – haar eerste schreden op het praatprogrammapad – Zomergasten light te noemen. Zelf dacht ik bij de naam van dat programma eerder aan Libelle’s Zomerweek, maar dat kan aan mij liggen. In ieder geval vond ik het niet van bescheidenheid getuigen om een programma dat zo anders van opzet is met Zomergasten in verband te brengen. Ik vroeg me bovendien af of dat wel verstandig was: zouden mensen niet op voorhand afhaken bij het noemen van die naam?
Hoe dan ook, er was nog geen minuut verstreken en de toon is gezet. Over Linda’s Zomerweek heb ik geen oordeel. Ik zag alleen de eerste aflevering helemaal – die met Jeanine Hennis-Plasschaert, de eerste vrouwelijke en bovendien ook nog jongste minister van Defensie ooit, en Jandino Asporaat, die het moest doen met de tegenstelling van Curaçao en monogaam. Nog een keer: de toon was gezet.
Voor zover het een aardig gesprek werd, vond ik dat vooral de verdienste van de gasten die echte antwoorden gaven op quasi vragen.
Ondanks de gasten keek ik de overige vier afleveringen niet uit. Daarom heb ik over Linda’s Zomerweek geen oordeel. Dat het geen Zomergasten light was, is een constatering. Het formaat van Linda’s Zomerweek leek in de verste verte niet op dat van Zomergasten.
Zomergasten is al lang niet meer het enige programma waarin prominenten favoriete fragmenten laten zien (en misschien was het zelfs niet het eerste), maar van die programma’s is het wel het enige waarbij de fragmenten geen doel op zich zijn, maar een middel om een veel groter verhaal te vertellen.
Van Linda’s Zomerweek werd van alles gevonden, hoorde ik op de radio in het dagelijkse mediaforum in Lunch! op Radio 1. Dat zal bij Zomergasten niet anders zijn.
Zomergasten. Ook dit jaar blijf ik er voor thuis en ga ik er verslag van doen. Vanaf 28 juli. In ieder geval vanaf 28 juli. Zes weken lang. Het zou gezien de gasten zomaar een hele mooie zomer kunnen worden.
Leave a Reply