Het was dringen voor de stukjes de voorbije dagen, met elke dag iets over tennis en fietsen, maar nu is er ruimte voor mijn keuze uit gedichten die Chrétien Breukers voor De scheurkalender van de poëzie voor de maand juni koos.
Het werd Co Woudsma. Het gedicht Thuis beschrijft wat ik voel als ik soms maar een paar dagen weg ben geweest.
Thuis
Het huis is ons vreemd na de kortste vakantie,
veel vreemder dan verre hotels of paleizen.
Het glansloze vloerzeil negeert onze voetstap,
een stapel van krantenpapier ligt op tafel.
De zeep is verdroogd en gebarsten, en went maar
met weerzin aan onze voorzichtige handen.
De kamers, de trappen vergaten volkomen
ons dagelijks leven, dat nu weer bezit neemt
van stoelen en banken. Steeds sterker verstoren
wij gasten het rustige leven der dingen:
de klok, die haar tijd had gevonden, moet doorgaan
en draaien, weer stroomt het geduldige water
door buizen, zojuist nog verzadigd van stilte.
Wij zetten de eigen TV weer aan en kijken,
en houden ons aarzelend voor dat wij thuis zijn.
Een gevoel ook dat zelfs als je weken weg was, maar heel kort duurt. Thuis went snel. Of je nu vakantie viert of op reis gaat.
Co Woudsma says
Geachte mevrouw Waanders, beste Liliane,
Zou ik, als dichter van ‘Thuis’, hier even op mogen reageren? Leuk natuurlijk dat u mijn gedicht kunt waarderen en op deze site heeft geplaatst!
Maar jammer genoeg heeft u maar liefst twee regels fout overgetikt!
‘een stapel krantenpapier ligt op tafel’ moet zijn:
‘een stapel van krantenpapier ligt op tafel’. (Dat ‘van’ wijst erop dat de kranten hun functie hebben verloren, alleen nog maar papier zijn.)
‘Wij zetten de eigen tv weer aan’ moet zijn:
‘Wij zetten de eigen TV aan en kijken’.
Hm, toch wel slordig! En hoort u niet dat dit gedicht een heel strak, dwingend METRUM heeft, namelijk vier amfibrachen (pomPOMpom) per regel?
het HUIS is/ons VREEMD na/de KORTste/vaKANtie’ etc.
Door die regels te veranderen raakt het metrum volkomen verstoord.
Misschien kunt u alsnog de juiste versie plaatsen.
Met vriendelijke groet,
Co Woudsma