Celebrate Talent! Dat is het motto van het European Youth Olympic Festival, ofwel het Europees Jeugd Olympisch Festival, want het sportevenement vindt van 14 tot en met 19 juli plaats in Utrecht.
De missie van de chef de mission van de Nederlandse afvaardiging is jonge sporters lekker maken in de hoop dat ze topsporter willen worden en Nederland straks – later in hun leven – op de échte Olympische Spelen gaan vertegenwoordigen.
Ik kan mij herinneren dat toernooidirecteur Pieter van den Hoogenband aan tafel zat bij Pauw & Witteman met voor zich een stormlantaarn met daarin het Olympisch Vuur. Het vuur was toen net op Schiphol geland. De toernooidirecteur was zo trots als een pauw. Ooit – twintig jaar geleden – was Pieter van den Hoogenband zelf deelnemer. Ook toen werd het toernooi in Nederland gehouden.
Eergisteren zag ik ook beelden van de openingsceremonie: het was aan koning Willem-Alexander om de aftrap van de European Youth Olympic Festival te verrichten.
Gisteren en vandaag zocht ik tevergeefs naar berichten en uitslagen. En dat terwijl de eerste medailles al verdeeld zijn en Nederland ook al goud gewonnen heeft. Celebrate Talent! is een mooi motto en met een beetje meer zendtijd – niet alleen van het Jeugdjournaal – zou dat talent recht doen. Op dit niveau sport bedrijven, is meer dan een spelletje spelen.
Spel is ook ernst voor Norbert Vijgh. Stephan Enter schetst in zijn roman Spel de weg naar volwassenheid van Norbert aan de hand van de spellen die hij speelt. Spellen die uiteenlopen van kwajongenstijdverdrijf tot serieus de competitie aangaan.
Norbert is heel goed in staat om ‘de vorderingen’ die hij maakt te analyseren en de rol van zijn mentoren op waarde te schatten.
‘Na een ronde of twee, drie drong tot me door dat ik me niet alleen tegenover leerlingen op school uitstekend kon handhaven. Mijn allereerste toernooi, de eerste krachtmeting met spelers van andere schaakclubs, en ik versloeg de een na de ander! Nu was ik weer zenuwachtig maar op een nieuwe manier, ik werd bloedfanatiek. Na afloop van een partij kon ik nauwelijks wachten op de volgende. Ik voelde een tintelend genot bij elk stuk dat ik roofde, elke combinatie waarmee ik een vijandelijke stelling in tweeën spleet. En per overwinning besefte ik duidelijker dat ik zonder de lessen van mijnheer Wiesveld een ander figuur had geslagen.
Aan het eind van de middag bleek niet alleen mijn toernooi een succes. Iedereen had meer partijen gewonnen dan verloren. Wel was ik de enige met een prijs: een dikke messing munt, met op de voorkant een afbeelding van een toren en op de achterkant de inscriptie 11e Zilverstad Juniorentoernooi Achtste Plaats.’
Schaken staat niet op het programma van het Europees Jeugd Olympisch Festival.
Leave a Reply