In Groningen beweegt de aarde als er gaten gedicht worden. De gaten waar eens gas zat. Gas dat geoogst werd om de bodem van ’s rijks schatkist te bedekken. Als het daar in het noorden trilt, is iedereen in rep en roer.
Als de grond de komende week beeft in Nijmegen maakt niemand zich zorgen. Dat gebeurt nu eenmaal als heel veel mensen tegelijk langs ’s heren wegen trekken.
Gerrit Achterberg schreef Onderweg, een gedicht over onbestemd op pad zijn. Dat zijn ze in Nijmegen niet. Ze weten waar ze aan het eind van de dagen geacht worden aan te komen.
Onderweg
Dit is het blinkend lopen
tussen het weten en het hopen
van nergens en naar niets.
Dit is de tijd gestenigd
met iederen voetstap en allenig
het lopen, blinkend en omniet
onder de wolken van den hemel,
op de wegen, met een eeuwig
geluk dat zich herkennen liet.
En toch verwoordt Onderweg waar het in de Vierdaagse om gaat, vinden ze in Nijmegen:
Leave a Reply