Het begint en eindigt op de Wedren

De Wedren is de start- en finishplaats van de Nijmeegse Vierdaagse. Behalve morgen dan, als de Sint Annastraat – pardon: de Via Gladiola – voor de Vierdaagse is wat de Alpe d’Huez is voor de Tour.

De Wedren is ook voor schrijver, dichter, essayist en voormalig beroepsofficier Kees ’t Hart een eindpunt. In zijn verhaal Straten en huizen, meubels en bestek – opgenomen in Engelvisje & andere verhalen – eindigt hij een tocht door de stad waar hij opgroeide op, of liever gezegd, boven de Wedren.

‘Ik kon vliegen en ik vloog. Ik was van huis opgestegen toen ik een sprongetje had gemaakt. Vanaf het dak. Hoog boven de straten uitgeschoven. Ik wist niet dat dit een stad was. Ik vloog ontzettend. Over de dagen van de Fagelstraat, hoger dan Nijmegen. Ik zweefde langs de huizen en velden, het Galgenveld, Groenewoudseweg, Hazenkampseweg, Nimrodstraat, Dobbelmannweg, Groenestraat. Zie je me vliegen? Ik ontwaakte van de dekens in mijn mond. Ik was over de Wedren gevlogen.’