Even overwoog ik om het gedicht Bemoeizorg van Kate Schlingemann tot mijn favoriete gedicht van de maand juli uit te verkiezen. Ik had daar een goede reden voor, maar die had niets met de literatuur te maken. Het staat op De Scheurkalender van de poëzie op de dag dat mijn moeder haar 92e verjaardag viert. En bij die gelegenheid en de omstandigheden waaronder haar leven plaatsvindt past het perfect. En als gedicht is het ook niet slecht. Als het niet zo pijnlijk was, ondanks de humor schrijnt het, zou ik het haar voorgelezen hebben.
Maar er was een gedicht dat ik eigenlijk beter vond, en omdat de beste moet winnen, werd het:
Op de rug van een stier van Hanneke van Eijken:
Iemand zei dat Europa niets meer is
dan een grillige vlek op een wereldkaart
zonder te beseffen dat de wraak van goden
van alle tijden is
dat Europa vele metamorfoses kent
zij is een eiland in de Indische Oceaan
een maan bij Jupiter
zevenentwintig landen die als koorddansers
in evenwicht
proberen te blijven
er leven godenkinderen die vergeten zijn
wie hun vader is
Europa is een vrouw
met een kast vol jurken
ze houdt er niet van een vlek genoemd te worden
over wraak van goden en vrouwen
met jurken
kun je beter niet lichtzinnig doen
Chrétien Breukers, de samensteller van De Scheurkalender van de poëzie, citeert in zijn toelichting de dichteres, een juriste gespecialiseerd in Europees burgerschap. Uit haar woorden maak ik op dat ik het gedicht vrij letterlijk moet nemen. Dat Hanneke van Eijken het erg vindt dat er zo slordig met Europa omgesprongen wordt dat zelfs de voordelen over het hoofd gezien worden.
Ik vind het gedicht zonder haar toelichting mooier.
Leave a Reply