HANTA

Literatuur en meer

  • Home
  • Over Hanta
  • Contact
  • Privacy statement
  • Columns
  • Recensies
  • Beschouwingen
  • Blog
  • Meer
    • Liliane leest
    • Kettinglezen & rijgschrijven
    • Mediamoment
    • Sportzomers en -winters!
    • Zomergasten
    • Thuisblijfreizen
    • Bouke’s blues
    • Proza
    • Poëzie
You are here: Home / blog / Zomergasten 2013: Mijn vijfde fragment: Peter Pan is een meisje

Zomergasten 2013: Mijn vijfde fragment: Peter Pan is een meisje

11/08/2013 by Liliane Waanders Leave a Comment

Peter Pan - Mia FarrowEigenlijk is het enige dat ik me van Peter Pan (1976, regie: Dwight Hemion) herinner Mia Farrow die Growing up zingt. Het enige concrete. Ik kende het verhaal toen zeker niet. Ik kende het boek van J.M. Barrie niet – gelezen heb ik trouwen nog niet, ik heb het net doorgebladerd op zoek naar de passage die correspondeert met de scène in de film waarin Peter Pan ‘the lost boys’ laat weten dat hij niet met hen meegaat omdat hij never nooit wil opgroeien.

Opgroeien is nergens goed voor. Waarom afscheid nemen van kindertijd en vrijheid. Dat is zo ongeveer de strekking van het liedje dat Mia Farrow zingt.
Of ik dat toen snapte, ik denk het niet. Maar Mia Farrow zong het en aan Mia Farrow had ik me in no time – tijdens de film – gehecht (weet ik met de kennis van nu). Dat Peter Pan geen jongetje maar een stoer meisje was, maakte mij niets uit.

Van de laag eronder – de reden van het niet op willen groeien – zal ik me zeker niet bewust geweest zijn. En toch zal dat de belangrijkste reden geweest zijn – belangrijker nog dan Mia Farrow, hoewel – waarom Peter Pan (hier de hele film) me is bijgebleven. Ik heb de film daarna nooit meer gezien.

Peter Pan wil niet opgroeien omdat opgroeien samen gaat met het hebben van een moeder. En Peter Pan voelt zich in de steek gelaten door zijn moeder. Hij dacht dat haar  raam altijd voor hem open zou staan, maar de dag dat hij naar huis terugkeerde was het dicht en lag er een ander klein jongetje in zijn bed. Verraad van de ergste soort.

Met ‘the lost boys’ deelt hij het lot van ouderloos opgroeien.

Peter Pan maakt van zijn verleden een verhaal waar mee te leven viel. En dus is hij weggelopen op de dag dat hij geboren is, toen hij zijn ouders hoorde fantaseren over de toekomst van hun pasgeboren zoon. Tussen de feeën in Kensington Gardens vond hij een thuis.

Mia Farrow zingt Growing up als Wendy op het punt staat ‘the lost boys’ mee te nemen naar hun moeders. Het wachten is op Peter, die geen haast maakt:

‘Get your things, Peter,’ she cried, shaking.
‘No,’ he answered, pretending indifference, ‘I am not going with you, Wendy.’
‘Yes, Peter.’
‘No.’
To show that her departure would leave him unmoved, he skipped up and down the room, playing gaily on his heartless pipes. She had to run about after him, though it was rather undignified.
‘To find your mother,’ she coaxed.
Now, if Peter had ever quite had a mother, he no longer missed her. He could do very well without one. He had thought them out, and remembered only their bad points.
‘No, no,’ he told Wendy decisively; ‘perhaps she would say I was old , and I just want always to always to be a little boy and to have fun.’
‘But, Peter – ’
‘No.’
And so the others had to be told.

‘The lost boys’ zijn bang dat Peter hun de doorgang zal versperren. Maar dat is zijn eer te na. ‘If you find your mothers,’ he said darkly, ‘I hope you will like them.’

‘If growing up means it would be beneath my dignity to climb a tree, I’ll never grow up, never grow up, never grow up! Not me,’

schijnt J.M. Barrie, de schrijver van Peter Pan, gezegd te hebben. Daarom verzon hij zijn Neverland – dat in niets lijkt op het Neverland van iemand anders. Het zijne lijkt op Kensington Gardens.

In Kensington Gardens staat een standbeeld van Peter Pan. Vlak bij The Long Water (pas aan de andere kant van de brug heet het park Hyde Park en het water The Serpentine). J.M. Barrie woonde in de buurt.

Misschien ook interessant:

  1. Zomergasten 2013: Mijn derde fragment: Born Free: naar de natuur leren kijken
  2. Zomergasten 2013: Mijn vierde fragment: Capsule in zee
  3. Zomergasten 2013: Mijn zesde fragment: ‘The games must go on’
  4. Zomergasten 2013: Mijn achtste fragment: Zij die zei ‘she won’t go quietly’

Filed Under: blog, Zomergasten Tagged With: Danny Kaye, Dwight Hemion, fragment, Growing up, Hyde Park, J.M. Barrie, James Matthew Barrie, Kensington Gardens, kind blijven, Londen, London, Mia Farrow, Neverland, opgroeien, Peter Pan, Serpentine, zomergasten, Zomergasten 2013

Leave a Reply Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Zoeken

  • Facebook
  • RSS
  • Twitter

Nieuwste berichten

  • Zij (Maggie O’Farrell) noemt zijn naam (William Shakespeare) ook niet
  • Blind date met een boek
  • Brieven van Carl
  • Bonusboek
  • Recensie: Trofee – Gaea Schoeters

Spotlight

Auteurs

  • Liliane Waanders

Meest gelezen deze week

Tags

Adriaan van Dis Arnon Grunberg beeldende kunst boek boeken boekenweek Cees Nooteboom column De wereld draait door dood dwdd film fotografie gedicht Ilja Leonard Pfeijffer Jan Brokken journalistiek K.Schippers kunst lezen literatuur Louise O. Fresco Marguerite Duras muziek Oek de Jong Olympische Spelen Poetry International poëzie recensie roman Rotterdam schrijven sportzomer sportzomer 2012 sportzomer 2013 sportzomer 2014 stoïcijn tennissen Tour de France vertalen Virginia Woolf voetballen wielrennen William Shakespeare zomergasten

Zoeken

Volg Hanta

  • Facebook
  • RSS
  • Twitter

Hoofdmenu

  • Home
  • Over Hanta
  • Columns en beschouwingen
  • Recensies
  • Beschouwingen
  • Meer
  • Contact
  • Privacy statement

Rubrieken

  • Liliane leest
  • Kettinglezen & rijgschrijven
  • Mediamoment
  • Sportzomers en -winters!
  • Zomergasten
  • Thuisblijfreizen
  • Bouke’s blues
  • Proza
  • Poëzie

Net binnen

  • Zij (Maggie O’Farrell) noemt zijn naam (William Shakespeare) ook niet
  • Blind date met een boek
  • Brieven van Carl

Archief

Auteurs

  • Liliane Waanders

Copyright © 2021 · News Pro Theme on Genesis Framework · WordPress · Log in

Hanta gebruikt cookies. Omdat een blog runnen zonder nou eenmaal niet kan. Wilt u geen cookies, zie dan de instructies hier: Meer over cookies Ok, ik snap het
Privacy & Cookies
Necessary Always Enabled