HANTA

Literatuur en meer

  • Home
  • Over Hanta
  • Contact
  • Privacy statement
  • Columns
  • Recensies
  • Beschouwingen
  • Blog
  • Meer
    • Liliane leest
    • Kettinglezen & rijgschrijven
    • Mediamoment
    • Sportzomers en -winters!
    • Zomergasten
    • Thuisblijfreizen
    • Bouke’s blues
    • Proza
    • Poëzie
You are here: Home / blog / Zomergasten 2013: Mijn zesde fragment: ‘The games must go on’

Zomergasten 2013: Mijn zesde fragment: ‘The games must go on’

15/08/2013 by Liliane Waanders Leave a Comment

Op zoek naar beelden die matchen met mijn herinnering, vond ik dit filmpje. Van Joachim Fuchsberger – bijnaam: Blackie – wist ik dat hij sportverslaggever was, maar in mijn herinnering was hij toch vooral showmaster.
Wat hij als inleiding op de beelden van de bijeenkomst in het Olympisch Stadion in München waarin de slachtoffers herdacht werden die omkwamen bij de actie tegen Israëlische atleten vertelt – namelijk dat hij op het moment dat hij naar zijn commentaarpositie niet weet of de Spelen wel of niet door zullen gaan – sluit wel aan bij de onwerkelijkheid van de situatie die ik mijn herinner.

Herinneren is een groot woord. Ik was negen tijdens de Spelen in München. Het waren de eerste Spelen die ik min of meer bewust meemaakte. We woonden in Duitsland – weliswaar in een Nederlandse enclave – en in de winter voorafgaand aan de Zomerspelen had ik in Beieren zomaar aan de voet van een onvoorstelbaar hoge springschans in Garmisch-Partenkirchen gestaan, die tijdens andere Spelen dienst gedaan had. Het hielp om te doen doordringen dat Olympische Spelen iets bijzonders waren.
Van de sport herinner ik me niets. Ik zou geen winnaar kunnen noemen zonder naslawerken te raadplegen.

Schimmige beelden van gemaskerde mannen op een balkon. Opwinding en verontwaardiging. Een stemmige bijeenkomst in het stadion. Herinneringen in zwart-wit.

Joachim Fuchsberger wist op het moment dat hij aan het werk ging niet of de Spelen door zouden gaan. Voor hem had het wel of niet doorgaan natuurlijk een andere betekenis dan voor mij. Dat het een duivels dilemma was, begreep ik geloof ik wel.

De Spelen gingen door. ‘The Games must go on’, verklaarde IOC-voorzitter Avery Brundage. En dus gingen ze door. Ook daar herinner ik me niets van.

Dat ook sport politiek is, daarvan ben ik me dan misschien dus met terugwerkende kracht wel vanaf die Olympische Spelen in München van bewust.

Hoeveel uur sport ik in mijn leven gekeken heb, weet ik niet. Het overtreft het aantal uren dat ik zelf actief sportte zeker en vast. Daar waren veel memorabele momenten bij. En ontluisterende. Toch koos ik voor dit fragment. Omdat het alles, maar uiteindelijk helemaal niets met sport te maken heeft.

De dood van elf Israëlische sporters en officials was geen reden om te zwichten voor geweld en de eisen van terroristen. Dat is beleid. Nog steeds. Net zoals de Tour de France op niemand wacht.

Het kind dat ik in 1972 was, was waarschijnlijk opgelucht dat de Spelen doorgingen. Tegenwoordig weet ik niet altijd zeker of het voldoende is dat afzonderlijke landen en individuele sporters een statement maken. Sport is vermaak. Sport is gezond. Sport is passie. Sport is overtuiging. Maar sport is ook een manier om druk uit te oefenen. Sport ís politiek (en het toewijzen van evenementen ook).

 

Misschien ook interessant:

  1. Zomergasten 2013: Mijn vierde fragment: Capsule in zee
  2. Zomergasten 2013: Mijn vijfde fragment: Peter Pan is een meisje
  3. Zomergasten 2013: Mijn achtste fragment: Zij die zei ‘she won’t go quietly’
  4. Zomergasten 2013: Mijn tiende fragment: Vertrouwen is absoluut noodzakelijk

Filed Under: blog, Sport, Zomergasten Tagged With: 1972, Avery Brundage, fragment, IOC-voorzitter, München, Olympische Spelen, sport, The games must go on, Tour de France, zomergasten, Zomergasten 2013, Zomerspelen

Leave a Reply Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Zoeken

  • Facebook
  • RSS
  • Twitter

Nieuwste berichten

  • Ann(e) Hathaway (Shakespeare’s wife): leven tussen feit en fictie
  • ‘Geen plagiaat, maar een teken van verbondenheid’*
  • Schrijvers aan talkshowtafels
  • Balende biograaf?
  • Herman de Coninckprijs 2021: alternatief juryrapport

Spotlight

Auteurs

  • Liliane Waanders

Meest gelezen deze week

Tags

Adriaan van Dis Arnon Grunberg beeldende kunst boek boeken boekenweek Cees Nooteboom column De wereld draait door dood dwdd film fotografie gedicht Ilja Leonard Pfeijffer Jan Brokken journalistiek K.Schippers kunst lezen literatuur Louise O. Fresco Marguerite Duras muziek Oek de Jong Olympische Spelen Poetry International poëzie recensie roman Rotterdam schrijven sportzomer sportzomer 2012 sportzomer 2013 sportzomer 2014 stoïcijn tennissen Tour de France vertalen Virginia Woolf voetballen wielrennen William Shakespeare zomergasten

Zoeken

Volg Hanta

  • Facebook
  • RSS
  • Twitter

Hoofdmenu

  • Home
  • Over Hanta
  • Columns en beschouwingen
  • Recensies
  • Beschouwingen
  • Meer
  • Contact
  • Privacy statement

Rubrieken

  • Liliane leest
  • Kettinglezen & rijgschrijven
  • Mediamoment
  • Sportzomers en -winters!
  • Zomergasten
  • Thuisblijfreizen
  • Bouke’s blues
  • Proza
  • Poëzie

Net binnen

  • Ann(e) Hathaway (Shakespeare’s wife): leven tussen feit en fictie
  • ‘Geen plagiaat, maar een teken van verbondenheid’*
  • Schrijvers aan talkshowtafels

Archief

Auteurs

  • Liliane Waanders

Copyright © 2021 · News Pro Theme on Genesis Framework · WordPress · Log in

Hanta gebruikt cookies. Omdat een blog runnen zonder nou eenmaal niet kan. Wilt u geen cookies, zie dan de instructies hier: Meer over cookies Ok, ik snap het
Privacy & Cookies
Necessary Always Enabled