Heel toepasselijk. Chrétien Breukers koos voor de maand augustus van De scheurkalender van de poëzie gedichten die reizen of verplaatsen centraal stellen. De meeste althans. Uit zijn verzameling koos ik het gedicht geen zittend gat van Vera De Brauwer.
Hoe sneller we ons verplaatsen, hoe meer groter de kans dat lichaam en geest elkaar niet bij kunnen houden. Meestal is het lichaam al gearriveerd ver voordat de geest zich bij haar kan voegen. In geen zittend gat is het andersom. Vera De Brauwer laat de ziel harder lopen (stappen) dan het lichaam. De ziel bereidt de ervaring voor.
geen zittend gat
op wandel in de bergen
loopt mijn ziel steevast voorop
springt over grote keien
waarmee de smalle paadjes
ginds bezaaid zijn
huppelt langs klingelende koeien
met slome ogen
ze beeldhouwt rotsen met een scherpe zon
kleurt een waterval in regenbogen
voor ’t lijf dat achterkomt
als eerste snelt ze de helling op
voelt de witte koelte
wanneer er op de gletsjertop
hijgend naast haar wordt neergeploft
de batterij platter dan plat
staat zij alweer op sprintersbenen
ze heeft dedzju geen zittend gat
Leave a Reply